Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1853

Een woord voor ongelukkigen.

Eenige weken geleden deelde de Heer renaud, Directeur van de Liedertafel Caecilia te 's Gravenhage, mij mede, dat de Liedertafel een Concert zou geven ten voordeele van de ongelukkigen zonder wedergade te Hellevoetsluis, en verzocht mij om een paar Coupletten. Ik schreef toen het volgende Zangstukje. De compositie en de voordragt der muzijk waren schoon, en maakten indruk. Dit zal misschien de reden zijn, waarom zoo velen aan deze poëtische kleinigheid méér waarde hechten, dan ik

[p. 48]

er ooit aan zou durven toekennen. Hoe 't zij, door het af te staan tot bladvulling in dit Tijdschrift voldoe ik aan menig verzoek. Mogt het dezen of genen nog helpen opwekken om de milde hand aan die ongelukkige weduwen en weezen te reiken, dat zou een groote zegen van God zijn, op mijn gebrekkig werk.

's Gravenhage, 20 December 1852.

c.g. withuys.

Ramp en bede.

Hoor dat loeijen! Zie dat branden!

Almagt! breidel d' oceaan!

Red die schepen! Doe hen landen! -
God, zij stooten! God, zij stranden!

Wie kan redden! - Zij vergaan!

Daar steken ze af! - De redders! - Welk gevaar! -
Behoed hen, God! - O, dat hen God bewaar! -
't Zijn broeders, zonen, vaders! - Aan het strand
Beeft ál wat leeft, en bidt, en vouwt de hand!...
De wind barst uit; de branding brult!...De zee
Verslindt de boot, en sleept de redders meê!

In den diepen schoot der baren

Vonden zij te vroeg den dood!

Weeûwen, weezen staan en staren! -
Wie vergoedt hun wat zij waren!?

O, wie geeft hun troost en brood!?

Reik uw giften! Stort uw gaven! -

Wie zijn brood heeft, deel hun meê!

Zie de weezen aan dier braven!
Breng uw giften, schenk uw gaven

Aan die offers van de zee!