eenmaal in den smeltkroes, en hoe zuiverder het worden moet, des te menigvuldiger behoort dit herhaald en des te heeter de oven aangestookt te worden. Men kan zich-zelven ligtelijk diets maken dat men het menschelijk bederf reeds in al zijn zwaarte en in al zijn omvang heeft leeren kennen, terwijl men naauwelijks dien bitteren kelk aan de lippen zette, en er later gansch anders over zal leeren denken en spreken. Men kan zich ook somtijds wel inbeelden dat men aanvankelijk de diepte van het Evangelie is begonnen te peilen, ofschoon men later nog vele duizelig makende afgronden daarin ontdekt. Twee menschen kunnen, met gelijke opregtheid, dezelfde waarheid aannemen, maar de een met een oneindig dieper inzigt dan de ander. En overkomen vroegere ondervindingen ons juist al niet op dezelfde wijze, zoo worden vroegere lessen toch wel eens herhaald, zoodat men zich-zelven somtijds zou willen vergelijken bij den slinger van een klok, die onophoudelijk in beweging blijft, zonder ooit verder te komen. Gewisselijk moet de Christen den eigen weg soms tweemaal maken, en het zou nog wel het beste voor hem zijn, dat de weg tusschen zijn hart en het kruis van christus zoo ijverig door hem betreden werd, dat geen grashalmpje van eigengeregtigheid of wereldliefde daarop tieren kon.
Heer, open mij de diepte mijner zonde,
En toon mij te gelijk den schat van Uw genâ,
Waarin mijn ziel alleen die ruste vinden konde,
Die nergens elders is, waarhenen ik ook ga.’
Meer behoeft hier wel niet ter aanbeveling te worden bijgevoegd. - Het uitwendige van het werk is gelijk alles wat bij deze zorgvuldige Uitgevers in het licht verschijnt.
Auteursrechtvrij