Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1851

Feestrede, gehouden den 25 Februarij 1851, bij gelegenheid der inwijding van de Nieuwe Kerk, aan de Schagerbrug in de Zijpe, door C.G.S. Begemann, Predikant aldaar. Te Schagerbrug in de Zijpe, bij de Wed. J.C. Honigh. 1851. In gr. 8vo. XII en 27 bl. f :-30.

Het is voor den Christenleeraar een gewigtig en treffend oogenblik, een gebouw toe te wijden aan de vereering van God en Zijnen Zoon, die zich eene gemeente heeft gesticht, welke de poorten der hel niet zullen overweldigen. Niet dat kalk en steen eene wijding ontvangen; maar de plaats wordt afgezonderd van de wereld, en afgesloten van hare verkeerdheden en woelingen, en geheiligd tot eene verkwikkende en bemoedigende rustplaats op den weg door het leven, op de reis naar de eeuwigheid. Dáár brengen wij onze kinderen, om ze in het verbond der genade te doen opnemen; dáár bidden wij met allen aan wien de Geest des Vaders getuigenis geeft, dat zij Gods kinderen zijn; dáár vinden wij steeds nieuwe kracht om rustig voort te gaan, tot de bede verhoord wordt, welke de Dichter withuys, bij eene feestelijke gelegenheid, de gemeente deed zingen: ‘En leid ons, door uw Vadermin, uit uwe Kerk uw hemel in!’ Het laat zich gemakkelijk verklaren, dat de gemeente opgetogen van dankbare blijdschap en ingenomen met het woord des Leeraars, aan zijne inwijdings-rede een langeren duur dan in het trouweloos geheugen wenschte te verzekeren. Daaraan heeft zij de uitgave van deze feestrede van den Eerwaarden begemann te danken. De tekst, ezra vi:16, is gepast, de gang der rede eenvoudig en geregeld. De Prediker stelt het feest der kerk-inwijding

[p. 667]

voor als een vreugdefeest, want: I. Het spreekt tot ons van groote voorregten, als wij het oog vestigen op het kerkgebouw; en overwegen hoe het ons geworden is; en bedenken den zegen van den Alregeerder. II. Het vertegenwoordigt ons een onschatbaar heil, omdat wij er moed kunnen vinden in den strijd des levens; hulp in den strijd der zonde; kracht in den strijd des doods. III. Het wijst ons op onze verhevene bestemming; want: als de plaats aan hoogere dan aardsche belangen gewijd, leert het ons, dat de aarde het oord niet is van onze bestemming; afgezonderd tot het behartigen onzer eeuwige aangelegenheden, is het een opgerigt teeken, dat er voor de vergankelijke bewoners dezer aarde eindelooze zaligheid aanstaande is; en aan de dienst van God en christus geheiligd, is het eene kweekschool voor den hemel.

Zonder groote verheffing is deze feestrede een hartelijk, gepast en doelmatig woord. Ofschoon de Spreker geene buitengewone verdienste er aan toekent, dat uit zijnen mond ook vreemd zou geklonken hebben, heeft zij, naar ons gevoelen, toch zoo veel verdienste, dat bij de lezing de indruk niet verminderd zal worden, door het uitspreken, onder den invloed van de feestelijke omstandigheid van den dag, bij de hoorders opgewekt.