Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1851

Redevoering over de zonnevlecht, door P. van Limburg Brouwer, in leven Hoogleeraar te Groningen. Te Groningen, bij W. van Boekeren. 1851. In gr. 8vo. 32 bl. f :-30.

Deze redevoering was bestemd om te worden voorgedragen in eene openbare vergadering van het Genootschap: Ter bevordering der Natuurkundige Wetenschappen, te Groningen.

De dood verhinderde daarin den geleerden, scherpzinnigen en geestigen opsteller; Dr. huber nam de taak der voorlezing op zich, en later ook de meer hagchelijke der openbare uitgave. Of men wèl gedaan hebbe, deze redevoering uit de nagelaten papieren des voortreffelijken Hoogleerars in het licht te geven - sommigen ontkennen, anderen betwijfelen, velen verzekeren het. Wij behoeven naauwelijks te zeggen, dat het onderwerp niet den inhoud uitmaakt van - maar alleen de aanleiding

[p. 359]

is tot de redevoering, waarin sommige dwaze stellingen, die onze leeftijd heeft zien ontstaan en met drift verdedigen, op vernuftige wijze worden gehekeld. De zonnevlecht is het middelpunt van dat inwendig zenuwleven, waarvan de verschijnselen van het dierlijk magnetisme eene openbaring zijn; een inwendig sensorium, onwillekeurig werkende, en alzoo waarschijnlijk oorzaak van die excentriciteiten, door verstandige mannen voorgestaan, hoewel men niet zou meenen, dat verstandige mannen ze konden krijgen in het brein - toch niet! in de maag, zegt van limburg brouwer, en de overleden uitmuntende letterkundige wijsgeer zal het wel geweten hebben, geneesheer als hij was door opleiding en vroegere studie.

Het stukje ademt veel vernuft, doch is ons niet overal even helder, hetgeen wij toeschrijven aan onbekendheid met localiteiten; doch indien wij niet mis zien, hadde men, juist ook uit dezen hoofde, liever de uitgave moeten nalaten van een opstel eens alleruitmuntendsten sieraads onzes vaderlands, wiens roem in geen geval door zoodanige brochure verhoogd kon worden.