Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1850

[p. 181]

Boekbeschouwing.

De verkondiging des Euangeliums aan alle volken, de voorwaarde van de wederkomst des Heeren en van de voleinding der wereld. Opwekkende rede door Ab^m. des Amorie van der Hoeven. Te Leeuwarden, bij G.T.N. Suringar. 1849. In gr. 8vo. f :-50.

Een model van Christelijke welsprekendheid! - In de keuze van het onderwerp zoo wel als in de verdeeling der stof; in den belangrijken inhoud evenzeer als in den keurigen vorm is de meester te herkennen. - De eenvoudige en toch zoo treffende inleiding is regt geschikt, om reeds terstond de aandacht te spannen en belangstelling te winnen voor het woord, dat is opgeteekend in marcus xiii: 10: Het Euangelium moet eerst gepredikt worden onder al de volken.

De beschouwing van den tekst in zijn verband en de toelichting van die uitspraak des Heeren banen den Redenaar den weg tot de stof zijner verdere overdenking: De verkondiging des Euangeliums aan alle volken, de voorwaarde van de wederkomst des Heeren en van de voleinding der wereld.

‘Bedrieg ik mij niet,’ zegt de Hooggeleerde Spreker, ‘dan ligt daarin een waarheid, een bevel, een belofte opgesloten; een hooge waarheid, een heilig bevel, een heerlijke belofte.’ En zietdaar wat ons vervolgens wordt ontvouwd.

Referent had het voorregt, den door hem hoogvereerden man die heerlijke rede te hooren voordragen in de Algemeene Vergadering van het Nederlandsche Zendeling-Genootschap te Rotterdam, den 18 Julij 1849. Dat zij den diepsten indruk maakte op de digt ineengedrongen menigte, die het ruime kerkgebouw vulde, kunnen allen getuigen, die daar tegenwoordig waren. De beroemde prediker, die zoo uitnemend de schoone maar tevens

[p. 182]

moeijelijke kunst verstaat, door theremin naar waarheid eine Tugend genaamd, was dien avond in zijne volle kracht. De bezielde en bezielende woorden, die van zijne lippen vloeiden, stortten ons nieuwen lust en opgewektheid in, om ter bevordering der heilige zaak, waaraan het Nederlandsche Zendeling-Genootschap is gewijd, naar vermogen mede te werken. - Het hoog gewigt dier zaak begint men in onze dagen meer en meer te beseffen; maar algemeener, dan thans nog, moet de deelneming worden. Ieder, die lid der Gemeente van christus is, behoort van zijne roeping doordrongen te zijn, om tot de verkondiging des Evangeliums aan alle volken bij te dragen. - Dat de verspreiding der aangekondigde rede aan de verlevendiging dier erkentenis bij de Nederlandsche Christenheid dienstbaar zal zijn, wenschen en verwachten wij. Daarom verblijdt het ons, dat zij in het licht is verschenen. Zij kome in veler handen! - O, dat allen, die door hunne tijdelijke middelen de Zendelingstaak konden, maar tot hiertoe niet of slechts karig wilden ondersteunen, lezen en ter harte nemen, wat de dienaar van christus, door heiligen ijver gedreven, hun toeroept!

‘Zegt ons eens, gij, die met het goed dezer wereld gezegend zijt, hoe veel zijt gij gewoon voor de Zendelingszaak jaarlijks bij te dragen? Durft gij het ons, durft gij het uwen Heer belijden, Hem, die toch in het verborgen ziet, die weet, wat en koe gij geeft, en die eens wederkomt ten gerigte? O! Legt de hand op het hart, en vraagt het u zelven af, met het oog op dien Heer, die u kocht met zijn bloed, of gij dit voor Hem kunt verantwoorden?’ - - ‘Maar, er is zoo veel te geven; ik ondersteun bijkans alle nuttige inrigtingen; daar zijn anderen in overvloed, die wederom hunne giften afzonderen tot bekeering der heidenen; mij zal men niet missen. Neen voorwaar, u zal men niet missen. Wat dit betreft, ga gerust heen! De Heer heeft u niet noodig. Zonder u is het werk aangevangen, zonder u zal het voltooid worden. Daar zijn anderen in overvloed, grooten en geringen, armen en rijken, maunen

[p. 183]

en vrouwen, en dienstbaren zelfs en kinderen, die er prijs op stellen deze heilige zaak te bevorderen. Gij kunt gemist worden, gemist bij het bezaaijen van den akker, gemist in onze zamenkomsten, waar wij den wasdom afsmeeken....... gemist ook bij het feest des oogstes! Maran-atha! De Heer komt! Zie toe, dat gij niet beschaamd en verlegen voor Hem staat! - Neen! uwe beschuldiging is ongegrond. Verdenk mij niet van laauwheid en onverschilligheid ten aanzien van het Christendom! Maar waartoe zoo veel moeite en kosten besteed om in verre landen een arbeid te verrigten, dien men althans eerst in zijnen naasten omtrek behoorde te volbrengen? Wat al heidenen in onze nabijheid, midden onder het Christendom!’ - ‘Het is zoo, Geliefden! wij erkennen het met droefheid en schaamte. En gaarne willen wij met u de handen inéénslaan, zoo het u ernst is de inwendige zending tot bekeering der naam-Christenen te schragen. Maar zouden we ons daarom aan de bekeering der arme blinde heidenen onttrekken, die, verre van hier, zonder God en christus in de wereld leven? Ach! als zij wachten moeten, totdat de Christenheid zelve gelouterd en gereinigd is, dan zullen zij, naar ik vreeze, nog lang moeten wachten. Indien de Apostelen de bekeering der heidenen hadden uitgesteld, totdat geheel Jeruzalem en gansch Judaea geloovig was geworden, tot op den dag van heden was nog geen enkele heiden tot het Christendom bekeerd.’

Waardige bijvoegselen tot de voortreffelijke rede, waaruit wij deze woorden overnamen, zijn de Toespraken van den Voorzitter Ds. j. tideman en van den Brieller zendeling w. hoezoo