Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1850

Leerrede over Psalm LXXVI: 13^a, ‘Die den geest der Vorsten als druiven afsnijdt;’ behelzende de uitbreiding eener schets, naar welke wijlen de Hoogleeraar en Akademieprediker Joannes Clarisse te Leiden, op den 16 October des jaars 1837, weinige dagen na het overlijden van Neêrlands Koningin, des avonds in de Pieters-kerk gepredikt heeft. Door F.H.G. van Iterson, Predikant te Leiden. Te Leiden, bij E.J. Brill. 1849. In gr. 8vo. XI en 24 bl. f :-50.

‘Wat den Lezer hier wordt aangeboden, staat in bovenstaanden titel met verstaanbare woorden uitgedrukt’ - zeggen wij den Eerw. van iterson van harte na. En als hij in de Voorrede vrij uitvoerig verhaalt, wat tot de uitgave aanleiding gegeven heeft, dan verklaren wij gaarne, dat hij daardoor alles heeft weggenomen, wat ons anders in hooge mate zou bevreemden. Zelf indertijd behoord hebbende tot de hoorders van clarisse, die, opgetogen over 'smans zeldzame gaven, het kerkgebouw verlieten, achten wij ons tot het oordeel bevoegd, of en in hoe verre hier het toen gesprokene door van iterson mag zijn teruggegeven. Ons oordeel zou, indien het gevraagd ware, even als dat van den Hoogleeraar bouman, die vooraf geraadpleegd werd, bemoedigend zijn geweest. Hier-

[p. 56]

mede zeggen wij niet, dat hier de leerrede van clarisse wordt teruggevonden; maar het was ons een wezenlijk genoegen, den loop dier leerrede, die toen een zoo diepen indruk maakte, ons volgens deze uitgebreide schets te kunnen herinneren. En ofschoon anderen, die den grooten man niet gekend hebben, zich misschien verwonderen zullen over den zonderlingen stap, door van iterson gedaan, wij danken hem voor de uitgave, zonder hem echter te durven aanraden, om meer zulke proeven te nemen. Met blijdschap vernamen wij ook, dat hij voornemens is, om uit het praktikale gedeelte van 's mans nagelaten onuitgegeven leerredenen, van vroeger en later tijd, fragmenten te verzamelen, het verzamelde in zekere orde te rangschikken, en het geheel, als een stichtelijk leesboek, uit te geven; gelijk wij van den Hoogleeraar bouman de beloofde Memoria Clarissii met verlangen te gemoet zien, nog in den loop dezes jaars. Zóó leve de hoogvereerde meester nog langen tijd, nadat hij gestorven is, onder ons voort!