Een wenk voor schilders.
In de kamer van een geleerde hingen twee portretten van beroemde Hoogleeraren. Een vriend, die ze beschouwde, vond het jammer dat ze niet waren afgebeeld ten voeten uit. - ‘Och,’ antwoordde de geleerde, ‘dat is goed voor ruiters of dansmeesters, die verdienste in hunne sporen of voeten hebben; maar bij menschen als deze zit ze enkel in 't hoofd.’