Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1849

De twee tijdperken. Een verhaal naar het Deensch van Johan Ludwich Heiberg. Te Schoonhoven, bij S.E. van Nooten. 1848. In gr. 8vo. 287 bl. f 2-90.

De personen, wier lotgevallen in het eerste tijdperk van dezen roman verhaald worden, laten zich wegslepen door de loszinnige zoogenaamde wijsbegeerte van het einde der vorige eeuw. Fransche zendelingen, van een bevallig uiterlijk, en aangenaam door de losheid van hunne manieren, werden uit Frankrijk naar Denemarken gezonden, om er de beginselen der Fransche republikeinen te verbreiden. Zij vonden er vooral onder den gegoeden middelstand een welkom onthaal. Één hunner, lusard genaamd, knoopte een minnehandel aan met een meisje, hetwelk door ingenomenheid met

[p. 322]

de nieuwe gevoelens zich zoo naauw met haren vreemden minnaar verbond, dat ze, toen hij naar zijn vaderland werd teruggeroepen, in wanhoop achter bleef. Eerst jaren later, nadat beiden veel ondervonden hadden, werden zij gelukkige echtgenooten. In het tweede tijdperk treedt hun zoon, de jonge lusard, op met een ander geslacht, bestaande uit de nakomelingen der helden van het eerste tijdperk, die in dit tweede, hetwelk vijftig jaren later speelt, reeds tien jaren dood zijn. - Het is vooral de juiste beoordeeling der ligtzinnige gevoelens van vroegere dagen, en voorstelling der deugdzame beginselen en levenswijsheid van den jongen lusard, die waarde geven aan dit werk, hetwelk in onderhoudenden toon is geschreven en als lektuur van aangename en nuttige uitspanning verdient gunstig ontvangen te worden.