Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1849

Roovers en Regters, of zoo gaat het in Amerika, door F. Gerstäcker. II Deelen. Te Haarlem, bij de Erven F. Bohn. 1847. Met titels en vignet in steendruk. In gr. 8vo. 720 bl. f 6-80.

Eenige jaren geleden, kort na de opname van Arkansas in den rang der Vereenigde Staten van Noord-Amerika, werd dat berg- en boschrijke, toen nog slechts hier en daar bewoonde land zeer verontrust door de benden, die zich vooral op het stelen en wegvoeren van paarden toelegden, waardoor zij aan de pas gevestigde kolonisten veel ongerief en groote schade veroorzaakten. De ware of vermeende ongenoegzaamheid der wetten, maar vooral van de policie, tot beteugeling dezer onbeschaamde roovers, deed eene vereeniging tot stand komen van grondbezitters, die als regters handelden, de vermetelen in hunne schuilhoeken opzochten, en hen, zonder vorm van proces, aan den eersten den besten boom opknoopten. Van deze voorvallen levert dit onderhoudend geschreven werk eenige schetsen. De reeds door andere Amerikaansche tafereelen gunstig bekende Schrijver zegt, dat hij meer dan een der tooneelen, welke hij schildert, heeft bijgewoond, waaruit zich de levendige aanschouwelijkheid der voorstelling laat verklaren. Zij, die zulke Noord-Amerikaansche schetsen ter hand nemen, om te weten, ‘hoe het in Amerika gaat,’ zullen zich door den titel eenigzins bedrogen vinden, want niet hoe het in Arkansas gaat, maar hoe het er voor eenige jaren ging, vindt men hier voor oogen gesteld; doch met

[p. 226]

eenige wijzigingen zal het leven in pas ontgonnen oorden ook wel elders hetzelfde zijn, en in zoo ver zal de allerwege toegenomen zucht tot landverhuizing, inzonderheid naar de Vereenigde Staten, die zich in den laatsten tijd ook in ons Vaderland geopenbaard heeft, de vertaling van dit werk ten onzent een welkom onthaal doen ontmoeten. De Schrijver geeft de verzekering, dat niet alleen vele voorvallen, maar ook onderscheidene personen naar het leven geteekend zijn; hij zegt dat bepaaldelijk van den Methodist: een afschuwelijken huichelaar, die het woord des levens staat te prediken met eenen dubbelen moord op het geweten, en met veel zalving over eenen dier moorden spreekt - wij zouden anders denken, dat zulk een wezen wel in de verbeelding van eenen Romanschrijver, maar niet in de werkelijke wereld bestaan kon.

Het zijn geene onzamenhangende voorvallen, ze zijn aaneengeschakeld tot een geheel, en alle gebeurtenissen loopen uit op een bepaald doel. Wij willen het verrassende niet wegnemen door ontleding van de hoofdzaak, om welke zich alles ongedwongen groepeert: den lezer zij onze verzekering genoeg, dat wij, de ontknooping genaderd, het boek niet uit de hand konden leggen. Verscheidene karakters wekken belangstelling, en onder deze niet het minst de schrandere, brave Indiaan assowaum; terwijl vrolijke figuren, zoo als de gedurig in zijne gesprekken uit- en afweidende roberts en vooral de aartsleugenaar bahrens, het akelige van sommige tooneelen aangenaam afwisselen. Zoo ook met de situatiën: nu is men met een gezelschap op de jagt; dan volgt men de paardendieven op hunnen listigen weg; elders wonen wij een drinkgelag bij ten huize van eenen goedhartigen landbezitter, of eene kiesvergadering in eene herberg, of worden bij de bezige Mistress roberts binnengeleid in haar huiselijk werk, of zien de geneeskundige proeven van eenige neuswijze vrouwen op een ziek kind, of deelen met angstgevoel in de gevaren der twee meisjes in het belegerde huis van den prediker (een van de uitgewerktste tooneelen). Kortom, deze roman onderscheidt zich door oorspronkelijkheid en levendigheid gunstig van de groote menigte zijner vertaalde broeders, en heeft ook door het zeer goede der overzetting aanspraak op gunstige beoordeeling.