Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1848

Middel tegen booze honden.

In de Blätter für litterarische Unterhaltung leest men, met betrekking tot een middel tegen den aanval van honden, het volgende: ‘Reeds homerus geeft in het 14de gezang der Odyssee^(*) te verstaan, dat een vreemdeling, wanneer hij door honden aangevallen wordt, hunne woede kan stillen door te gaan zitten. In mure's Journal of a tour in Greece and the Ionian Islands wordt een geval verhaald, waaruit blijkt, dat dit middel nog heden ten dage in Griekenland als proefhoudend beschouwd wordt. Te Argos was aan de tafel van Generaal gordon, die destijds in Morea het bevel voerde, het gesprek op de menigte en woestheid der honden gevallen, die het te voet reizen in Griekenland zoo gevaarlijk maken. Een der gasten maakte hierbij de aanmerking, dat er een zeer eenvoudig middel was, om dit gevaar af te wenden. Hij had er zelf de ondervinding van gehad. Eens, op zekere reis, was hij van den weg afgeraakt, en had, door den nacht overvallen, verblijf willen zoeken in het huis van eenen geestelijke, hem aanbevolen. Toen hij het naderde, waren hem honden aangevallen, en zeker zou het slecht met hem afgeloopen zijn, zoo niet een oude schaapherder toegesneld ware, die, bemerkende dat de vreemdeling een hulpbehoevende reiziger was, de honden teruggedreven en hem een gastvrij nachtverblijf in zijne hut verleend had. Toen de gast hierop

(*) Vers 31. Homerus zegt, dat ulysses, toen de honden van eumaeus op hem aanschoten, met zijne gewone welberadenheid ging zitten en zijn' staf uit de hand liet vallen.

[p. 610]

eenige aanmerkingen maakte over de waakzaamheid der honden en het gevaar, waarin hij daardoor geraakt was, had de oude man hem geantwoord, dat dit zijne eigene schuld geweest was, omdat hij niet het in dat geval gebruikelijke behoedmiddel had aangewend; hij was namelijk blijven staan, in plaats van te gaan zitten en te wachten tot er iemand kwam, dien de honden kenden. Bij nader onderzoek vernam nu de vreemdeling, dat, zoodra een reiziger dit middel bezigt, zich nederzet, en de wapenen, welke hij misschien in de hand voert, naast zich nederlegt, ook de honden zich in een' kring rondom hem nederzetten en zoo lang hij zich stil houdt zijn voorbeeld volgen; staat hij echter op, om voort te gaan, zoo vallen zij hem andermaal aan.^(*)

(*) Ofschoon dit geheel lijdelijke hulpmiddel ook den Vertaler niet zoo onbekend is als het den Engelschman schijnt geweest te zijn, en hij van meening is, dat met een' fermen stok een enkele booze hond wel is af te weren, zoo is dit positieve middel ongetwijfeld bij een' gelijktijdigen onverhoedschen aanval van verscheidene dusdanige vijanden minder zeker, en achtte hij daarom de mededeeling van het vorenstaande veelligt niet geheel overbodig.