Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1848

Hector Fieramosca, of het Tweegevecht van Barletta. Naar het Italiaansche van M. d'Azeglio. Te Schoonhoven, bij S.E. van Nooten, 1847. In gr. 8vo. 368 bl. f 3-25.

Bij gelegenheid der oneenigheden tusschen Frankrijk onder de regering van lodewijk XII en Spanje, over het bezit

[p. 663]

van het Koningrijk Napels, ontstond er in de, door den Hertog van némours belegerde en door den beroemden gonzalvo di cordova verdedigde stad Barletta, bij eene onderhandeling over de uitwisseling der gevangenen, eene woordwisseling, of de Fransche dan of de Italiaansche troepen de dapperste waren, dewijl een der aldaar aanwezige Franschen de Italianen een verwijfd en ontaard volk genoemd had. Om den twist te beslissen, kwam men, met goedkeuring der wederzijdsche Veldheeren, overeen, dat er een wedstrijd zou plaats hebben tusschen dertien Franschen en even zoo vele Italianen. Op den bepaalden dag, den 13 Februarij 1502, trokken de beide legers, als aanschouwers van het gevecht, in eene vlakte tusschen de steden Andria en Corrato. Het kampgevecht had plaats. Aan beide zijden legden de partijen veel moed, sterkte en behendigheid aan den dag. Eindelijk echter behaalden de Italianen de volkomene overwinning, daar al de Franschen gewond of ontwapend werden. Hoe betrekkelijk onbeduidend deze gebeurtenis ook op zichzelve wezen mogt, schijnt zij echter eene andere wending aan geheel den oorlog gegeven, en den grond tot de menigvuldige nederlagen en ongelukken gelegd te hebben, welke kort daarop voor de Fransche legermagt verderfelijk werden. Het is deze omstandigheid, en ook de nationale trots der Italianen, welke te weeg gebragt heeft, dat dit kampgevecht door alle Geschiedschrijvers van dien tijd, vooral muratori, jovius, guicciardini, summonte, en ook dichters, zoo als vida, uitvoerig is verhaald en bezongen. Dit kampgevecht nu is het, hetwelk door den Schrijver tot het onderwerp van eenen historischen roman gekozen is, daar hij den ongelukkigen minnehandel verhaalt van den held van dezen roman, hector fieramosca, een' der meest beroemde Italiaansche kampvechters in dezen strijd, met zekere ginevra, welker dood op eene gruwzame wijze door den beruchten cesar borgia werd veroorzaakt. Ofschoon de eenvoudige voorstelling van het wezentlijk voorgevallene onderhoudend genoeg zou geweest zijn, om den lezer aangenaam bezig te houden, mogen wij echter den Schrijver de getuigenis niet weigeren, dat hij een werk geleverd heeft, hetwelk, bij vergelijking met manzoni, zijne eigenaardige verdienste behoudt; terwijl wij zelfs aan den meer gestrengen beoefenaar der geschiedenis dezen roman aanbevelen, wegens de waarheid en levendigheid, waarmede de karakters der handelende personen worden geschilderd. Zoo vinde dan ook deze vertaling bij ons lezend publiek eene gunstige ontvangst.