Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1847

Opium.

De tot rooken bestemde Opium heeft het voorkomen en de lijvigheid van teer. De toestel, die vereischt wordt om deze stof tot het vermelde oogmerk te gebruiken, bestaat in eene kleine lamp, eene stalen naald, een geel koperen doosje, waarin de Opium bewaard wordt, en eene ongeveer 18″ lange pijp van ebbenhont, aan welker eene uiteinde zich een groote peervormige kop bevindt, die bovenop glad en vlak is en in het midden een klein gaatje heeft, dat een' dikken speldeknop kan doorlaten. Die nu rooken wil, legt zich op zijn bed, trekt de tafel, waarop de lamp staat, digt voor zich, neemt met de naald een stukje Opium, ongeveer van de grootte eener erwt, en houdt dit aan de vlam, tot dat het opzwelt en vuur vat; dan wordt dit uitgeblazen, het stukje Opium een tijdlang op het platte deel der pijp rondgerold, vervolgens weder aan de vlam gebragt, en dit zoo lang herhaald, tot dat het behoorlijk doorbrand is. Alsnu wordt het in de kleine opening gelegd, en nadat men de longen zoo veel mogelijk van dampkringslucht ontledigd heeft, zet men de pijp aan den mond, buigt het hoofd naar de vlam, steekt het stukje Opium nogmaals aan, en met een' langen, diepen trek wordt het alsdan in eens bijna geheel uitgezogen. Den rook houdt men een' geruimen tijd in de borst, en blaast dien vervolgens door den neus weder naar buiten. Deze verrigting wordt zoo dikwijls herhaald, tot dat de Opium de gewenschte werking voortbrengt; iets, dat natuurlijk later of vroeger voorvalt, naar mate de rooker zich meer of minder aan de Opium gewend heeft. Menige Opium-rookers smo-

[p. 528]

ken den geheelen nacht door zonder geheel bevangen te worden, terwijl eene zeer kleine hoeveelheid den beginner reeds bedwelmt. - De uitwerkingen van het Opium-rooken of Amfioen-schuiven, gelijk men het in onze Oostindiën noemt, zijn: de pols klopt sterker, wordt voller en vaster, het aangezigt gloeit, de oogen vonkelen, de warmte der huid is verhoogd en zij krijgt eene roode kleur, de zintuigen van het gevoel worden zeer prikkelbaar, het zweet breekt overvloedig uit, de adem gaat sneller, de werking van het hart is vermeerderd, de zenuwkracht verhoogd, en een aangename warmtegloed, een gevoel van welbehagen verspreidt zich door geheel het ligchaam, de verbeeldingskracht wordt levendiger werkzaam, en de beelden, welke zij schept, schitterender en verhevener, de streelendste aandoeningen en liefelijkste gedachten ontstaan, en de rooker waant den hoogsten trap van hemelsch genot te smaken. - Heeft men zich langen tijd aan het gebruik gewend, zoo doen zich al deze gewaarwordingen met mindere kracht op, terwijl duizeling, slaapzucht en krampachtige zamentrekking der spieren daarvoor in de plaats komen.