Na den dood van hare ongelukkige moeder, anna boleyn, namelijk, had, gelijk men weet, Bisschop cranmer haar voor onwettig verklaard, en de vroeger door elk gehuldigde en geëerde kleine Prinses werd, ter zake van haren koninklijken broeder, dien jane seymour middelerwijl den Koning gebaard had, verstooten en vergeten. Hare opvoedster, Lady brijan, verhaalt, zeer naïf, in eenen klaagbrief, waaraan het koningskind niet al gebrek had; het had, schrijft zij, noch kleedjes, noch onderrokjes, noch schoentjes, noch overhemdjes, noch zakdoeken, over het algemeen geen linnen, geen nachtgoed, geene slaapmutsen. De Lady verzekert, het goed zoo lang slechts immer mogelijk bijeengehouden te hebben; doch thans geraakte alles op, en zij smeekte ten dringendste, dat men toch deze behoefte der kleine Prinses in aanmerking geliefde te nemen en voor haar een goed woord bij den Koning doen; dat zij een zeer begaafd kind was, ofschoon op dit oogenblik wat eigenzinnig en korzelig, omdat zij kiezen kreeg en daarbij ook geenszins de vereischte oppassing had, maar genoodzaakt was aan de tafel van den hofmeester spijzen te nuttigen, die voor een' zoo teederen ouderdom schadelijk waren.
Auteursrechtvrij