Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1847

Gedenkspreuken voor elken stand en leeftijd, ter bevordering van maatschappelijk geluk; door F.H.L. Donckerman. Te Utrecht, bij van Paddenburg en Comp. 1847. In 12mo. f :-30.

Tweeregelige rijmpjes, die meest allen dat karakteristieke missen, wat het uitsluitend kenmerk van Spreuken wezen moet. Er ontbreekt aan verre het grootste getal dat puntige en kernachtige, hetwelk zoo zeer een hoofdvereischte van dezen schrijf- of dichttrant is. Wij kunnen van deze Sprenken dus geene gimstige getuigenis afleggen: waar men

[p. 730]

het boekje inziet, zal men het boven gezegde bewaarheid vinden.

Men oordeele. Wat wij ter proeve geven is een greep, ongezocht uit de 136 stuks gedaan.

47.	Wordt door u, voor loon of eer, een ambt bekleed, Zorg altóós, dat ge uw verpligting niet vergeet.
85.	Doe hem, die over 't kwaad van zijnen leeftijd klaagt, Herdenken, wat d' historie vroeger al gewaagt.
87.	Vertel in 't bijzijn niet van kinders, wat ge al waagdet, Als knaap, en hoe gij dikwijls uwe meesters plaagdet.
83.	De liefde kan bij gramschap niet verblijven; Dus wacht u, man en vrouw, te zaam te kijven.
90.	Een wijf, dat sterken drank onwederstaanbaar mint, Is wel't afschuwelijkst dier, dat men op aarde vindt.
133.	Stel niet uit, een zeldzaam ding te zien; Welligt kan 't later niet geschiên.

En zulke rijmen noemt men Gedenkspreuken!! Onze Lezers zullen er wel genoeg van hebben.

Wij maken de woorden des Schrijvers in zijn kort Voorberigt tot de onze: deze Gedenkspreuken bevatten geene nieuwe denkbeelden en kunnen op dichterlijke schoonheid niet de minste aanspraak maken.