De Pleegdochter, of de Zegepraal der Kinderliefde. Te Amsterdam, bij D.H. Fikkert. In kl. 8vo. 100 bl. f :-85.
Gedurende den tijd der vervolgingen, die de Hervormden, na de herroeping van het Edict van Nantes, in Frankrijk, ondergingen, werd een zesjarig meisje van hare moeder, de weduwe van eenen Hugenootschen leeraar, met geweld gescheiden en in het huis van een' Roomschgezinden edelman opgenomen. Daar verwerft zij zich door hare goede hoedanigheden zoo zeer de liefde van de adellijke echtgenooten, dat deze, bij mangel aan eigene kinderen, het vreemde meisje als hare eigene dochter aannemen en met alle zorgvuldigheid laten opvoeden. Toen louize echter, na eene tienjarige scheiding, hare moeder, in armoedige omstandigheden, wedervond, offerde zij al hare schitterende uitzigten op, om haar lot aan dat van hare moeder en hare vervolgde geloofsgenooten te verbinden. Hare pleegouders, getroffen door hare kinderlijke trouw en liefde jegens hare moeder, vergeven haar de teleurstelling, die zij, door hen te verlaten, hen had doen ondervinden, en schenken aan haar en hare lotgenooten, in het naburige Zwitserland, eene veilige verblijfplaats en de middelen tot levensonderhoud. - Zietdaar de hoofdinhoud van dit werkje, hetwelk, door deszelfs levendigen toon en goeden geest, vooral voor jongelieden en eenvoudigen, geschikt is tot eene aangename en nuttige lectuur.
Auteursrechtvrij