op die vragen een stellig ontkennend antwoord geven. Daar is het talent van den schrijver niet te zoeken. Dat behoeft trouwens het publiek niet het eerst uit zijne Familie Scattergood te leeren. Wie Simon Ledbury gelezen heeft, in der tijd in het Leeskabinet opgenomen, die weet, dat het de beschrijving der détails zijn, de natuurlijke teekening zijner personen, het camera obscura-achtige van zijne voorstelling, waarin het humor van den Engelschen Schrijver moet gezocht worden. Als roman staat dan ook dit verhaal op geenen hoogen trap van waarde. Men zou kunnen vragen: heeft de Schrijver zich daarvoor wel een geregeld plan voorgesteld? Zoo ja, dan is het toch slechts gedeeltelijk of gebrekkig ten uitvoer gebragt; daardoor is de belangstelling voor sommigen der hoofdpersonen weinig opgewekt, en hunne handelingen en niet genoeg gemotiveerd en onnatuurlijk. Dit geldt b.v. van de geschiedenis van den jongen scattergood; terwijl ook clara eigenlijk te weinig hoofdpersoon van het geheele boek is.
Maar zoo men deze gebreken over het hoofd ziet, en van eene vrolijke, luimige lectuur houdt, dan zal men in dit boek voldoening voor zijnen smaak kunnen vinden. Het is eene eigenaardige soort van humor, die wij hier aantreffen. Het is de naauwkeurige, minutieuze teekening van personen, dagelijksche tooneelen en voorvallen, waarbij de belagchelijke zijde der dingen als van zelve sterk uitkomt. In dergelijke schilderingen ligt het talent van den Schrijver, en daarvan vloeit zijn boek over. Wie er dit in zoekt, zal zich niet teleurgesteld vinden, en Ref. erkent gaarne, dat hij het voor een groot gedeelte met genoegen heeft gelezen, en als eene aangename uitspannings-leetuur gerust durft aanbevelen. Het is waarlijk jammer, dat de Schrijver zich niet meer moeite heeft gegeven, om den eigenlijken roman belangwekkender te maken en beter uit te werken. Men zou bijna vermoeden, dat hij voor een of ander tijdschrift maandelijks zijn bepaald tantum heeft moeten leveren, of een zeker aantal afleveringen heeft moeten vullen, en begonnen is te schrijven en heeft voortgeschreven, zonder dat zijn plan eigenlijk nog tot rijpheid was gekomen. Deze ellendige manier van boekenmaken komt hoe langer zoo meer, vooral ook bij onze Engelsche buren, in de mode, zeker niet ten voordeele van eene degelijke behandeling.
Het boek is versierd met een aantal doorgaans niet onaardige steendrukplaten, en is daarenboven net gedrukt en uitgevoerd. Het vinde zijne lezers, en doe hun een aangenaam uurtje slijten, wanneer zij eene vrolijke uitspanningslectuur zoeken.
Auteursrechtvrij