Toen de Hertog van Orleans, naderhand de zoo beruchte Regent van Frankrijk, op het punt stond om te vertrekken en het bevel over het leger in Spanje te gaan aanvaarden, vroeg lodewijk XIV, wie hem verzellen zou. De Hertog noemde eenen zekeren fontpertuis, en de Koning bragt hier tegen in, dat de moeder van dien officier eene Janse-
[pagina 763]
[p. 763]
niste was. ‘Ik zou uwe Majesteit inderdaad niet weten te zeggen,’ hernam de Hertog, ‘wat de denkwijs der moeder is; maar de zoon is zoo weinig een Jansenist, dat hij, naar ik meen, ter naauwernood aan God gelooft.’ - ‘Werkelijk?’ zeî de Koning; ‘nu, als gij dat zeker weet, kunt gij hem medenemen.’
Auteursrechtvrij