Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1845

Nieuwe Berigten omtrent het Pennsylvanische Gevangenisstelsel en Gedachten over Lyfstraffen, Deportatie en Gevangenisstraffen. Te Groningen, bij W. van Boekeren. 1844. In gr. 8vo. 44 bl. f :-50.

De ongenoemde Schrijver heeft wel op de onkunde en ligtgeloovigheid zijner Landgenooten gerekend, door hetgeen hij hier met den naam van nieuwe berigten bestempelde, in goeden ernst, als zoodanig te willen doen voorkomen; want voor den zaakkundige bevatten zijne argumenten niets nieuws, en wij zouden den Schrijver aanraden, om, indien het hem ernstig om waarheid te doen is, de laatste rapporten nopens de gevangenis te Cherry-Hill en de officiëele stukken desaangaande, door bevoegde autoriteiten opgemaakt, te raadplegen. En wilde hij dan de laatste geschriften van moreau-christophe, demetz, varrentrapp en julius, nopens het stelsel der afgezonderde opsluiting, onverminkt en naar waarheid mededeelen, hij zou der wetenschap eene wezentlijke dienst bewijzen.

Niet kunnende gelooven, dat een Nederlandsch schrijver de waarheid opzettelijk zou vervalschen, gelijk de schrijvers in de Times en de Revue Brittannique gedaan hebben; vermoeden wij liever, dat onkunde en vooringenomenheid met eenmaal aangenomen denkbeelden hem belet hebben, tot de kennis en de erkentenis der waarheid te komen. Hij toch toont, in dit zijn geschrift, ten duidelijkste, niet te weten, dat hetgeen hij, uit auteuren, die het stelsel van afgezonderde opsluiting vijandig zijn, heeft overgenomen, als valsch en logenachtig is ten toon gesteld. Mogten de geschriften, die wij aan de hier boven genoemde mannen verschuldigd zijn, hem immer in handen komen, dan zal hij zich gewis verheugen als naamloos Schrijver te zijn opgetreden, en dat het veroordeelend vonnis, wegens bedriegelijke opgaven en logenachtige mededeelingen, alleen eenen ongenoemde kan treffen.

Ook de gedachten over lijfstraffen enz. bevatten niets nieuws. Zij ademen alle denzelfden geest, die vroeger, over deze onderwerpen, in den Avondbode en andere afzonderlijke

[p. 77]

stukjes, bij de Boekhandelaren goossens en sepp in 't licht verschenen, als het orgaan eener bijzondere partij, ten voordeele der lijfstraffen, zich kennen deed, en die, hoe vaak wedersproken en tot zwijgen gebragt, niet schijnt te kunnen nalaten, ouden kost in nieuwe schotelen herhaaldelijk op te disschen.

Wilden wij dit een en ander met bewijzen staven; wilden wij den Schrijver, waar hij (anderen naschrijvende) tot staving van zijn gevoelen met cijfers optreedt, aantoonen wat hij daarbij verzwijgt of in een valsch licht plaatst, dan zouden wij de grenzen overschrijden, die ons zijn voorgeschreven. De lezer, die er belang in stelt, raadplege de officiële stukken nopens de gevangenis van cherry-hill, en hij zal overtuigd zijn, dat de Schrijver der Nieuwe berigten verre verwijderd is van de eer, zich een' vriend der waarheid te kunnen noemen.

Gelukkig is het, inderdaad, dat zulke geschriften, noch bij de Hooge Regering, noch bij de vertegenwoordigers des volks, bijval vinden. De Schrijver van dit boekje kan zich daarvan overtuigen, door hetgeen, dezer dagen, als het gevoelen van de meerderheid van de Leden der Tweede Kamer van de Staten-Generaal, is bekend geworden. Dat gevoelen is wel eene hoogst ongunstige recensie van zijn geschrift te noemen, en wij vinden daarin eene reden te meer, om bij deze, in waarheid, oude berigten niet langer stil te staan.