Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1844

De professor en zijne gunstelingen naar het Zweedsch van Emilie Flijgare Carlen. II Deelen. Te Arnhem, bij Is. An. Nijhoff. 1843. In gr. 8vo. Te zamen 455 bl. f 4-50.

Bij de noodzakelijkheid, in welke wij ons dikwijls bevinden, om ex officio kennis te nemen van middelmatige en somtijds minder dan middelmatige werken in het romantische vak, is het ons eene aangename verpoozing, onze opmerkzaamheid te mogen toewijden aan een voortreffelijk gewrocht van deze soort. De naam der Schrijfster, door de vroeger in het Nederduitsch overgebragte Roos van Tistelon reeds gunstig bekend, stelde ook nu onze verwachting niet te leur. De fraaije stijl, de uitmuntende zedelijke strekking, de karakterschildering, de treffend gelijkende voorstelling van het gezellig en huiselijke leven bij den beschaafden stand in Zweden, de reeks der gebeurtenissen, derzelver afwisseling en ontknooping, zoo geheel natuurlijk en echter ook zoo geschikt om de nieuwsgierigheid en belangstelling tot het laatste toe bezig te houden: Zie daar eigenschappen, die in al de deelen van het verhaal, waar zij te stade komen, en niet als gezochte sieraden, maar als kenmerken van den

[p. 662]

heerschenden geest der geheele zamenstelling, allerwege aangetroffen worden.

Professor Ling is het modèl van eenen echten menschenvriend, die bij zijnen grooten rijkdom kracht van geest en wijsheid genoeg bezit om zijne weldaden niet uit te reiken, waar zij de ligtzinnigheid zouden bevorderen of laaghartige en eigenbatige speculatiën zouden doen gelukken, maar ook daar, waar hij het geluk van deugdzamen en van wezentlijk berouw hebbenden kan bevorderen, niet aarzelt om te helpen. In Rosa leert men een meisje kennen, hetwelk aan het gevoel van haar edel hart onder de zwaarste beproevingen getrouw blijft, terwijl de door haar beminde Mannerstedt een jongeling is, die, kampende tegen armoede en vernedering, zich door de uitmuntende eigenschappen van zijn hart en door zijnen onvermoeiden ijver het betere lot, hetwelk hem eindelijk ten deel valt, volkomen waardig maakt. Zelfs de aanvankelijk ligtzinnige Ferdinand wordt door het verstandig bestuur en den invloed van zijnen oom, den edelen Professor, niet alleen gered, maar ook op den beteren weg gebragt. Meer willen wij van den inhoud zelven niet berigten, opdat wij den lezer het genoegen der lezing niet verminderen. Wel zijn wij nationaal genoeg, om er ons over te verblijden, wanneer oorspronkelijk Nederlandsche werken zoodanige verdiensten bezitten, die hen aanspraak doen hebben op lof en eene gunstige ontvangst, maar wij zijn toch niet zoo ingenomen met al hetgeen als oorspronkelijk Nederlandsch wordt aangeboden, om niet dezen Professor te schatten boven vijftig en meerdere oorspronkelijke romans van sommige Nederlandsche Heeren en Vrouwen A, B, C, enz. tot Z toe.

Ook de vertaling is over het geheel wèl geslaagd, zoodat wij in alle opzigten de uitgave beschouwen als eene uitmuntende bijdrage tot voorziening in de behoefte van ons lezend publiek.