Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1843

Peking.

Alle Chinesche steden gelijken elkander in vele opzigten. De beschrijving van Peking kan dus een vrij juist denkbeeld van de overige geven. Deze hoofdstad heeft eenen omkring van drie Duitsche mijlen, hare dertien voorsteden daaronder niet begrepen. Zij is omgeven door wallen van vijf-en-twintig voet hoogte, die kleine vierkante torentjes tot strijkweêr hebben. De groote poort, in de zijde van een half kringvormig bolwerk, leidt in de eerste plaats op een ruim plein, omgeven met kazernen en magazijnen vol van allerlei krijgsbehoeften. Van hier brengt eene tweede poort in de eigenlijke stad. Eene lijnregte straat, bijna anderhalf uur lang en 120 voet breed, opent zich voor de binnentredenden. Zij is ter wederzijden bezet met lage huizen, die aan den voorkant geenen anderen ingang hebben dan den winkel, doch meestal met terrassen versierd zijn, of wel met balkons, op welker leuningen bloempotten, heesters of dwergboomen staan. Evenwijdig met deze straat loopt eene andere, welke in de Keizerstad leidt, dat is in het uitgestrekte paleis des Keizers, waar ook de regeringsgebouwen gevonden worden. De overige straten, deze beide uitgezonderd, zijn zeer naauw en doorsnijden de twee eerste. De bouworde is overal dezelfde. Schoorsteenen ontdekt men niet. Bijna al de huizen zijn geschilderd en gelakt, sommige rood, sommige hemelsblaauw, de meeste groen met goud. In de hoofdstraten, waar bijna geene andere dan kooplieden wonen, ziet men voor ieder huis een' paal met bontkleurige linten en vlaggetjes, waarop met gouden letters het handelsvak, als ook de eerlijkheid en goede naam van den koopman, aangekondigd worden. Het geheel geeft aan de straat het voorkomen van een havendok op eenen feestdag, wanneer de schepen vlaggen. Hetgeen de oplettendheid het meeste tot zich trekt, zijn vier eerebogen op

[p. 385]

de punten, waar de vier groote straten elkander doorsnijden. Elk dier gedenkteekenen bestaat uit eenen hoofdboog en twee kleinere bogen daarnevens. Zij zijn met levendige kleuren en goud beschilderd en gelakt, even als de huizen. Deels zijn zij aan de gedachtenis van mannen gewijd, die zich verdienstelijk bij het vaderland gemaakt hebben, deels ook aan die van lieden, wier eenige roem in den langen duur huns levens bestaan heeft. Rondom deze bogen ziet men eene menigte van kramen, stalletjes en tenten, waarin thee, ooft en gekookte rijst verkocht worden. Voorts staan hier trek- en schuifkarren met moesgroenten, tusschen welke de koopers zich henendringen, en hier en daar ook markttheaters, waarop waarzeggers, goochelaars en poetsenmakers hunne kunsten ten toon spreiden. Men vindt derhalve hier vereenigd hetgeen zich bij ons als dagelijksche en jaarmarkt onderscheidt. Tot vergrooting der verscheidenheid van dit schouwspel verschijnen soms lange treinen van kameelen, die met kolen uit Tartarije komen, en zich reeds van verre door het geklingel hunner schelletjes aankondigen; voorts drommen van lieden, die, onder luidruchtig weegeklag, doodkisten verzellen, en wederom andere hoopen, welke, onder het geluid eener schelle muzijk, eene bruid aan haren bruidegom te gemoet voeren. Het merkwaardigste gebouw in deze reusachtige stad is het keizerlijk paleis, welks pracht niet zoozeer in deszelfs edele en smaakvolle bouworde bestaat, als wel in de menigte huizen, pleinen en tuinen, waaruit het zamengesteld is. Het vormt een langwerpig vierkant van ongeveer 25 minuten gaans in de rigting van het zuiden naar het noorden, en van een groot kwartier uur gaans in die van het oosten naar het westen. Het bevat, gelijk wij reeds aangemerkt hebben, behalve de woningen van den Keizer en het hof, ook die der Ministers en de vergaderplaatsen der overheden van regtsoefening en staatsbestuur. Deze stad in de stad is door eene breede gracht omgeven, over welke eene zonderlinge brug, welke de gedaante van eenen draak heeft, tot overgang dient. De voeten van den draak vormen de steunpilaren, het lijf den middelsten, kop en staart de beide andere bogen. Deze brug is van zwarten steen gebouwd, waarvan de blokken zoo naauwkeurig zijn zaamgevoegd, dat het geheel uit een enkel stuk schijnt te bestaan. Tot den keizerlijken hofstoet behooren de talrijke handwerkslieden, die voor het hof des

[p. 386]

Keizers arbeiden. Boven hunne nederige woningen steekt die des Keizers uit, van buiten met schilder- en verguldwerk overdekt en van binnen versierd met al, wat China, Indië en Europa aan voorwerpen van weelde kunnen leveren. De tuinen, die bij het paleis behooren, overdekken eene uitgestrekte grondvlakte, en bevatten door kunst gevormde heuvels van 20 tot 60 voeten hoog, bezet met welriekend geboomte en gekroond met kiosken. Tusschen dezelve stroomen beken, die nu eens klaterende watervallen, dan weder eindelooze kronkelbogten, dan kleine meren vormen. Op deze grachten liggen sierlijke jonken met bontkleurige wimpels. Aan geenen gemeenen Chinees is de toegang in dit paradijs geoorloofd, of een uitdrukkelijk bevel des Keizers moest er hem henen roepen. Buiten het paleis staan dag en nacht soldaten, met zweepen gewapend, waarmede zij diegenen ongenadig kastijden, welke zich verstouten, door geraas de rust van zijne Hemelsche Majesteit te storen.