Catherine Ivanhof, ou Résignation et Devoir, par Mad. G.C. Vermehr, née Brouwer, auteur de ‘la Providence veille.’ Amsterdam, P.N. van Kampen. 1841. Format de poche. 139 pag. f 1-40.
De spoedige en onverwachte lotswisselingen, aan welke de Russische grooten, vooral in de vorige eeuw, door de willekeur van hunne Vorsten en Vorstinnen, waren blootgesteld, hebben reeds meermalen de stof opgeleverd tot belangwekkende romantische verhalen. Wie kent niet la fontaine's Fedor en Maria, Elizabeth, of de edele Ballingen, van Mevrouw cottin, enz.? Dergelijke stof is ook door de Schrijfster in dit werkje behandeld. Gaarne geven wij haar den lof, dat zij ook in dit verhaal blijken geeft van haar talent om bevallig te schilderen en in eenen onderhoudenden toon te verhalen.
Dat er voor schrijfster geen ander woord is dan het mannelijke auteur, hetwelk op den titel geplaatst is, getuigt wederom van de armoede der Fransche taal. Op den gekleurden omslag vinden wij orné d'un portrait. Wij meenden tot nog toe, dat portrait de afbeelding moest zijn van een bepaald persoon. Hoe kan men een portret leveren van een verdicht persoon; en dan nog, welk eene afbeelding! reeds de zijwaarts gebogene houding van het hoofd duidt ijdelheid en behaagzucht aan. Deze afbeelding tegenover den titel zou juist geschikt zijn ons tegen de heldin des verhaals in te nemen. Dit ontneemt echter niets aan de waarde van het werkje zelf. Wij achten het uitnemend geschikt vooral voor jonge lieden, die de kiemen van eene beschaafde opvoeding wenschen te ontwikkelen door eene lektuur, berekend om hun aan te wijzen, hoe zij de ontvangene voorschriften der zedekunde in beoefening kunnen brengen.
No. V. bl. 233. reg. 15. staat blackholl, lees blackhole.
Auteursrechtvrij