in welken eenvoudige vrouwelijke deugd en ware heiligheid des harten beproefd en geoefend werden? terwijl menige schitterende gebeurtenis slechts het gevolg van nietige beginselen of armzalige aanleiding is!’
Wij kunnen de strekking van dit werkje niet duidelijker aantoonen, dan door deze plaatsing van deszelfs aanvang. Het verhaal zal dan voornamelijk het dikwijls onregtvaardige van het zoogenaamde oordeel der wereld moeten bewijzen. Debora, de heldin des verhaals, een onschuldig meisje, laat zich een vreemd kind, van hetwelk men haar beschuldigt de moeder te zijn, opdringen. Zij neemt dit kind met moederlijke liefde aan. Ofschoon zij nu in het oog der wereld nooit, ten aanzien van het op haar rustend kwaad vermoeden, geregtvaardigd wordt, geraakt zij nogtans tot een voordeelig huwelijk. - Dit verhaal luidt vrij onwaarschijnlijk; en het overdrevene in debora's handelwijze maakt ook hare onschuld en reine godsvrucht minder geschikt, om als een voorbeeld ter navolging een' heilzamen indruk te maken. Tot het volledige der verdichting had ook de geboorte van het ondergestoken kind opgehelderd moeten zijn, en zóó de onschuld van debora aan het licht moeten komen. Voor het overige is het verhaal onderhoudend. Zonder partijdige vooringenomenheid met de Hernhuttersche Broedergemeente, heerscht in hetzelve een godsdienstige geest, en daar, waar het onwaarschijnlijke, waarvan wij spraken, minder in het oog valt, wekt het lot der zwaar beproefde debora voorzeker bij den gevoeligen lezer eene levendige belangstelling op.
Auteursrechtvrij