Anecdote van Walter Scott.
De inteekeningen tot een, van wege de natie, voor walter scott op te rigten gedenkteeken, hebben, gelijk men weet, in de drie Koningrijken den meest gewenschten voortgang gehad, en zulks was te aangenamer, daar ook staatkundige vijanden van den in zijnen laatsten levenstijd zoo verbitterden Torydichter daartoe bijgedragen hebben. Macauley alleen heeft voor 20 guinjes geteekend. Thans slaagt ook reeds weder op gelijke wijs eene tweede inteekening op een aqua-tinta-plaat van zijn grafteeken. Zekere dame, welke vóór eenige dagen vijf pond sterling tot het monument bijdroeg, verhaalde bij die gelegenheid eene kluchtige, nog niet bekende anecdote uit den kinderlijken leeftijd van den dichter. Hij was gewoon, menigmaal, met knapen en meisjes van zijne jaren en kennis, te wedijveren, wie de meeste ligchamelijke behendigheid kon toonen. In het George-square te Edimburg omsluit een ijzeren hek de groene zodenplek, welke destijds tot schapenweide gebruikt werd. De kinderen kregen den inval, om zich tusschen de ijzerstaven van dit hek heen te wringen. Allen gelukte dit, onzen held uitgezonderd. Watty, gelijk zijne speelmakkers hem noemden, bleef namelijk, ten gevolge der meer dan gewone dikte van zijn hoofd, zoodanig tusschen twee staven geklemd zitten, dat hij noch voor- nochachterwaarts kon. Eindelijk moest men eenen smid te hulp roepen, die door kunst en kracht het kind uit de klem verloste. Dit was het eerste geval, waarbij het hoofd van den dichter de aandacht zijner landslieden bijzonder opwekte.
Auteursrechtvrij