Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1840

Bede bij het nieuwe jaar.

Daar slaat het uur van middernacbt!

Weêr heeft het Jaar zijn' loop volbragt;

Weêr voerde 't ons een schrede nader

Aan 't Huis van onzer aller Vader.

Een schrede naar Zijn eeuwig Huis!

Voor velen onder leed en kruis;

Voor enklen onder lustwaranden;

Voor allen in Gods Vaderhanden.

Wat viel er menig dierbaar pand,

Dat nu ons beidt in 't Vaderland,

En liet ons bitter treurende achter,

Deez' hulpeloos en dien als wachter!

Den hulpeloozen helpe God!

De wachter draag' geduldig 't lot,

Hem door de Alwijsheid hier beschoren,

En hoede, wie hun steun verloren!

Die Vader, die het lijden zond,

Doet ééns, op 't vroom gebed, den stond

Van troost in 's lijders ziel verrijzen,

En ééns, gewis, zal hij Hem prijzen.

Maar wie er leed, of wie genoot,

Hij drink' den kelk, dien God hem bood;

Zij dankbaar Dien, die hem verblijdde,

Of kuss' de Hand, die hem kastijdde!

Doch, wat dit Jaar ook baren moog',

Voor allen stijg' de bede omhoog:

‘Wil, God, (ten zij, door kruis, wij loutering behoeven)
Meer onze dankbaarheid dan lijdzaamheid beproeven!’

IJ.