Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1840

Het laatste geschenk voor Leerlingen, die de school zullen verlaten, als gids voor hun volgend leven. Een Leesboek, bevattende lessen der wijsheid van beroemde Mannen. Door H.J. Meerman van der Horst. Te Groningen, bij J. Oomkens. 1839. In kl. 8vo. 85 bl. f :-25.

Dit stukje, opgedragen aan Z.K.H. Prins frederik der Nederlanden door den Verzamelaar, ‘die minder gelukkig is dan simonides na deszelfs schipbreuk, en aan wien de vijandige fortuin niets gelaten heeft dan eenige wetenschap,’ bevat meer dan driehonderd lessen der wijsheid, zoo als zij hier genoemd worden. De Verzamelaar gaf wat hij had, en men zou dus onregtvaardig zijn meer van hem te vergen. Als Leesboek moge het minder geschikt zijn, het verdient telkens ter hand genomen te worden door ieder kind, dat nog, na de school verlaten te hebben, wil leeren. Van jezus vindt men twee spreuken. In dit gezelschap hadden zij wel kunnen gemist worden. Doch de Verzamelaar oordeelde anders. Waarom heeft hij er niet meer bijgevoegd? Doch dan had de keuze met meer oordeel moeten gedaan worden dan geschied is op bl. 5, waar onder de rubriek: Wij moeten ons niet verheugen over den dood en ondergang onzer

[p. 606]

vijanden, maar daardoor indachtig worden, dat dezelfde ongelukken en dezelfde ellenden ook ons kunnen treffen, ten slotte gezegd wordt: ‘Jezus christus weende om het leed, dat de zusters van zijnen vriend lazarus had getroffen.’ 's Heilands tranen over Jeruzalem zouden hier nadrukkelijker gesproken en beter gevoegd hebben. - Men ontdekt ook hier, dat twee Wijzen somtijds hetzelfde zeggen, b.v. epicurus en m. aurelius, zie bl. 38, N^o. 3, en bl. 48, N^o. 16. - Het den anderen, bl. 49, is geene schoonheid van stijl; elkander is, ook bij herhaling, beter. - Hoe het zij, als een memento kan het volwassenen en kinderen van nut zijn. En dit kan men niet altijd zelfs van kostbare boeken zeggen.