Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1840

Handleiding voor Duivenvrienden, of het houden, het aankweeken, het verzorgen en het gebruik van de Duiven. Uit het Hoogduitsch overgebragt door E.B. Te Groningen, bij J. Oomkens. 1839. In kl. 8vo. 62 bl. f :-50.

Een beknopt boekje, dat voor hen, ten wier nutte het geschreven is, zeker niet ondienstig zijn zal, hoezeer het ook in sommige opzigten wel het een en ander te wenschen overig laat. Voor de natuurlijke geschiedenis der duiven had de Schrijver meer gebruik kunnen maken van buffon, dan hij schijnt gedaan te hebben. Van wilde duiven wordt gezegd, dat men ze best met een slagnet bij Zoutkeeten vangt. Rec. verklaart, niet regt te begrijpen, hoe men bij Zoutkeeten, die bij ons althans niet zoo zeer op het platte land, maar meer in de steden gevonden worden, banen met slagnetten voor het vangen van wilde duiven kan aanleggen. Staat er ook veelligt in het oorspronkelijke Sulzen? Van zulke Sulzenheerde, die in Duitschland in gebruik

[p. 66]

zijn, geeft aus dem winckell, in zijn Handbuch für Jäger, de toebereidselen op (2te Auflage, IIter Th. Leipzig 1821. 8^o. S. 406, 407, 409, 413.) Op bl. 45 wordt een voorschrift gegeven van een mengsel, om duiven aan hare nieuwe woonstede te gewennen; de Vertaler noemt dat een ‘ongerijmd koeskas,’ en geeft er eene min walgelijke en vereenvoudigde toebereiding van op. De Philoperisteren kunnen meerdere middelen, om te beletten, dat de duiven haar hok niet verlaten, opgeteekend vinden in het Woordenboek van chomel, (tweede uitgave van de chalmot, I. bl. 556) waarin zij over het geheel het artikel Duiven niet zonder nut zullen naslaan.