Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1839

Grafschrift.

Hier rust, in 's aardrijks donkren nacht,

Hij, in wiens borst geen zelfzucht woonde,

Die, steeds op mijn geluk bedacht,

Tot in den dood zijn trouw mij toonde. -

Een zeldzaam mensch! roept ieders mond. -

Ach! 't was geen mensch; het was... mijn hond!

Mengelw. N^o. XIII. bl. 643. reg. 11 v.o. lees: dichtsoort.