Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1839

Buonaparte te Modena.

Spoedig, na het binnenrukken der Franschen, werd, op bevel van den Generaal buonaparte, de vrijheidsboom te Modena geplant, en bij proclamatie de gelijkheid van standen en bezittingen afgekondigd. Men kan ligt nagaan, hoezeer zulk eene schoone hoop door het gemeen werd toegejuicht! Hierna werd een algemeen volksfeest op het slotplein verordend, waarbij niemand, op bedreiging van zware straf, afwezig mogt blijven. Zelfs ouderdom of krankheid schonken geene redenen ter verschooning. De meest gegoeden moesten de kosten van dit feest voor hunne rekening nemen, en hun

[p. 660]

zilverwerk leveren tot verfraaijing van den maaltijd. Voor den Generaal was eene hooge tribune opgerigt, omringd van eene overgroote menigte spijstafels. - Onder het jubelgeschreeuw van de heffe des volks, en de kwalijk bedwongene tranen van hen, die dit bedriegelijk spel aanschouwden, brak de feestdag aan. Het bevel hield in, dat bij de tegenwoordige gelijkheid der standen, allen bont onder eengemengd plaats zouden nemen; dan desonaangezien begaven zich, over het algemeen, de bedienden in den omtrek hunner heeren, ten einde het zedeloos gepeupel terug te houden, dat zich nevens hunne meesters wilde plaatsen. Bij elke toast, onder het geschal van pauken en trompetten, den Generaal gebragt, knikte deze, den hoed op het hoofd, van zijne hooge tribune, op de menigte neder. Eindelijk verloste een plasregen de welgezinden van de bijwoning van dit schandmaal; dan nu strekte het gemeen, om de republikeinsche gelijkheid in praktijk te brengen, de handen naar het zilveren tafelgereedschap uit. Dit was echter geenszins de meening des Generaals, en Fransche soldaten stootten de verbaasde zaamverbondenen terug, die van begrip waren hier hun beroep te mogen uitoefenen, terwijl al het zilver op eene andere, onmerkbare wijze verdween.