Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1839
(1839)– [tijdschrift] Vaderlandsche Letteroefeningen– AuteursrechtvrijOnteerende straffen.Even als de waarlijk vrije man, ook in ketenen, vrij blijft, zoo blijft de edelaardige onder onteerende straffen, in het tuchthuis, aan de kaak, of waar men ook wil, vereerenswaardig. De meening, niet alleen der braven, maar ook veeltijds die der wereld in het algemeen, laat zich hieromtrent niet misleiden; ruw geweld, of de magtspreuk des regters, bereikt het doel der onteering niet; eigene schandelijkheid alleen kan de eer ontnemen. Een Duitsch Monarch, in het begin der vorige eeuw, had streng verboden, eenig verzoekschrift onmiddelbaar aan hem te rigten. De Advocaten, die den verzoekers hunne pen mogten leenen, zouden, luidens dit verbod, zelfs met tentoonstelling aan de kaak gestraft worden. Desniettegenstaande waagde het een Advocaat te P***, een achtingwaardig en ook zeer geacht man, voor eenen ongelukkige, die door schreeuwende onregtvaardigheid onderdrukt en vervolgd werd, een request op te stellen, en maakte geen geheim van de keus, welke hij tusschen pligtgevoel en de hem gedreigde | |
[pagina 314]
| |
schande gedaan had. De vergramde Vorst deed hem werkelijk aan de kaak stellen. Maar een Generaal, die den Advocaat hoogachtte en beminde, trad, toen hij aan de kaak stond, naar hem toe, en omarmde hem openlijk, in het aanzien der gapende menigte. De Monarch schimpte naderhand meermalen op vriendschap tot aan de kaak; maar daarbij bleef het. Waarschijnlijk gevoelde hij, dat de moedige en eerlievende Officier niet anders dan de tolk der openbare meening geweest was, die in aller braven borst haren weêrgalm vond. Ook de meening der wereld heeft hare kaak; doch aan deze stond noch de Advocaat, noch de Generaal.Ga naar voetnoot(*) |
|