Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1839

Δεχητικὴ ὠδὴ.^(*)

Εκϕεύγεις χιμάρῳ, παρθενικὴ Χλόη!
ζητουση κατ᾽ ὄρη μητέρ᾽ ἀπρόςβατα
ἴση, τὸ ψιθυριζον
δειδούσῃ ματαίως δρύον.

Εἴθ᾽ ἡδεῖα γὰρ αὖρα Ζεϕύρων πνέει,
ϕύλλοις ϕρικὰ ϕέρουσ᾽, εἴτ᾽ ὲλαϕρῶς βάτον
χλωρὸς σαῦρος ἐπαίρει,
κῆρ καὶ γοῦνατα πάλλεται.

Καὶ μὴν ὀυ καθάπερ θωὲς ἀνήμεροι,
ἤ Γήτουλος ἀμύΞαι διόμαι λέων.
λήγ᾽ ἤδη ποθ᾽ ἕπεσθαι
δεινὴ μητρὶ ϕιλῇ γαμεῖν.

Vrij naar horatius, Od. 1. 23.

(*) Den geëerden Inzender, wiens heuschheid ons ‘eene uitgebreidere en oorspronkelijke Grieksche Hymne’ aanbiedt, zij minzaam berigt, dat der Redactie is gebleken, dat de vermenigvuldiging van dusdanige, schoon ook in hare soort verdienstelijke, proeven in de talen der Geleerden minder welgevallig is in een Tijdschrift als het hare.