Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1839

Het zilveren landelijk Feest, of Oranje boven, den 17den November 1813, en de blijde aankomst van Z.K.H. den Heere Prince van Oranje en Nassau, thans Nederlands geliefden Koning, te Scheveningen, den 30sten daaraanvolgende. Door M. Baak.

Alwat wij hier kunnen lezen, is door baak zelv', als oog- en oorgetuige, beschreven. Van alles nu, wat Vaderland en Koning geldt, het goede te zien en te hooren, verheugt iederen Vaderlander; maar het zóó beschreven te zien, als hier, kan ons volstrekt niet smaken. Had de maker, vóór de uitgave van het stukje, indien hem bijzondere redenen hierin niet verhinderden, zijn handschrift eens aan een' onzer Dichters, b.v. aan zijnen dorpgenoot, den verdienstelijken gebel, ter beoordeeling gegeven, de uitgave van dit vers, zoo ver beneden de waarde en belangrijkheid van het onderwerp, ware hem voorzeker afgeraden. Nu bewandelt baak zijn eigen pad; geen wonder dus, (want de man heeft geen het minste denkbeeld zelfs van het werktuigelijke der Poëzij) dat wij stooten op regels als deze; en men moge gerust de versificatie van het geheel naar dezelve beoordeelen:

Blijft , hoogendorp volharden, verbeidt

Oranje, staart op God.

[p. 229]

En verder:

Ziet de schepen -

Nad'ren met hun volk aan strand,
Ieder juicht, en klapt in d'hand.

De man meent het goed. In een der coupletten zegt hij: 'k Zing ook nog 't Wilhelmuslied. Wel nu, vriend baak! doe het nog lang, zoo wij maar geen liederen van u moeten lezen. En terwijl wij u dank betuigen voor uwen hartelijken wensch, voor uwe naauwkeurige mededeeling en vaderlandsche opwekking aan het slot:

Waarde Land- en Stadgenooten! leeft erkentlijk wel te vreên.
Wat ik schetste, is in slagtmaand vijf en twintig jaar geleên.

Komt, dat wij de Algoedheid looven,

Zingt, herhaalt 't Oranje boven.

zoo verzekeren wij u, dat wij, als regtgeaarde Vaderlanders, het eene steeds met eerbiedige dankbaarheid en het andere met opgeruimde borst doen zullen. Overigens hadden wij uwe rijmen wel kunnen missen.