op meer dan ééne bladzijde overtuigen.) Hij vervolgt verder: ‘en ik hoop geslaagd en geloof ook, in weerwil mijner kortheid, vrij volledig te zijn. Ik verhaal niets nieuws of gewaagds; er komt hier niets voor, dan hetgeen wel bekend en over het algemeen aangenomen is.’ Wat de kortheid betreft, moet men den Schrijver toestemmen, dat hij geslaagd is; wat de volledigheid aangaat, ontbreekt er veel aan, want het is er nog verre af, dit onderwerp als zóó toegelicht te kunnen houden, dat een zoo kort onderrigt voldoende is, ten zij men dit werkje als eene soort van Tabel zoude willen beschouwen, wanneer die van radciborski veel verkieslijker is. Het kan, vergeleken met dat van radciborski, williams, ook met dat van Dr. buchner, onlangs in het Nederduitsch geschreven, (om van geene vroegere te spreken) den toets geenszins doorstaan. Men kan het, over 't algemeen, voor eene gewaagde onderneming houden, de Geneeskundigen door kleine boekjes te willen verlichten, in den trant vooral zoo als franklin dit deed. De Heer corbin heeft te dezen zich van eene voor hem niet gunstige vergelijking bediend, door zich op franklin te beroepen, wiens geschriften eene geheel andere strekking hebben. Indien zijn arbeid voor zijne ambtsbroeders, en door deze aan de menschheid, niet geheel en al nutteloos is, had die evenwel gerust onvertaald kunnen blijven voor de kunstbroeders hier te lande; te meer, omdat vertaling, correctie enz. met zulk eene onachtzaamheid bezorgd zijn, dat dit voortbrengsel der drukpers tot geene eer verstrekken kan, onder anderen, bl. 16, aedomateuzen voor oedemateuzen, bl. 38, hoogtens voor hoogstens enz.
Wat het oordeel van den Schrijver over de aanwending van het oor bij de bestudering der borstziekten betreft, gaat hij, anderen berispende, zelf veel te verre, wanneer hij het onderzoek door middel van het gehoor eene der grootste aanwinsten der Geneeskunde noemt, en ook wanneer hij zegt: door het gehoor heeft men in