Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1838

[p. 197]

Handboek der Ontleedkennis en Ontleedkunst van het Menschelijk Ligchaam, door Dr. M.J. Weber, te Bonn. Naar het Hoogduitsch. Isten Deels 1ste Aflevering. Te Amsterdam, bij C.G. Sulpke. 1838. In gr. 8vo. 1-176 Bl. f 1-50.

Voor de talrijke bezitters van de ontleedkundige afbeeldingen des Hoogleeraars weber verstrekt het zeker tot een aangenaam verschijnsel, thans van denzelfden Schrijver een Handboek der descriptive Anatomie te mogen ontvangen, dewijl zij daardoor zullen worden in staat gesteld, om de korte verklaring, bij de genoemde Afbeeldingen door den Schrijver gegeven, nu door eene uitvoerige en naauwkeurige beschrijving te kunnen aanvullen. De voornaamste bijzonderheden, die zich bij de beschouwing van ieder deel voordoen, derzelver gedaante, omvang, vereeniging en onderlinge verhouding, zullen daardoor des te dieper in het geheugen geprent worden. Gelijk Handboeken voor de beschrijvende Ontleedkunde veelal derzelver doel missen, wanneer zij door geene bijgevoegde afbeeldingen worden opgehelderd, zoo hebben wederkeerig ook Anatomische Plaatwerken veel minder nut, wanneer men bij derzelver gebruik niet tevens wordt in staat gesteld, om eene naauwkeurige beschrijving te kunnen raadplegen. Hierdoor juist moet men bij alle kleine bijzonderheden van hetgeen afgebeeld werd bepaald worden, hetwelk noodig is, om een juist en blijvend denkbeeld van de verschillende ligchaamsdeelen en organen te hebben.

Bij de uitgave van het voornoemde Handboek had de Schrijver echter niet het enkele doel, om eene nieuwe Anatomia descriptiva te geven, maar hij stelde zich tevens voor, om ook het noodige praktische onderrigt in de Ontleedkunst mede te deelen; dat is, den beoefenaar dezer wetenschap eene aanwijzing te geven tot het zelfonderzoek of kunstmatig prepareren der onderscheidene ligchaamsdeelen. Daarom wordt het werk van den Heer

[p. 198]

weber te regt een Handboek der Ontleedkennis en Ontleedkunst genoemd. Dat hetzelve daardoor in waarde gewonnen heeft, behoeft naauwelijks gezegd te worden. In de werken van soemmering, hildebrandt, hempel en anderen ontbreekt eene zoodanige aanwijzing geheel en al; hoewel wij erkennen moeten, dat dit gemis door vele andere gunstige eigenschappen vergoed wordt. Door dezelfde naauwkeurigheid echter, die bij de genoemde Schrijvers wordt aangetroffen, onderscheidt zich ook het werk van den Hoogleeraar weber op eene zeer voordeelige wijze. Men leze b.v. de algemeene en bijzondere beschrijving van het voorhoofdsbeen, waaraan ruim vijftien bladzijden zijn toegewijd. Dezelfde zorgvuldigheid zal men in de bewerking van den verderen inhoud dezer eerste Aflevering opmerken. Eindelijk belooft de Schrijver, om, aan het einde der beschrijvende Ontleedkennis, ook over de leer der weefsels of zoogenaamde Algemeene Ontleedkunde te zullen handelen. Hoewel dit plan van den Schrijver eenigzins van de gewone volgorde afwijkt, worden daarvoor echter toereikende, ook in den Prospectus vermelde, redenen bijgebragt, omdat namelijk, vooreerst, bij het begin van iedere hoofdafdeeling het algemeene en meest wetenswaardige, bij wijze van inleiding, wordt voorgedragen, en ten tweede, dewijl het voor het werk zelf, bij de rassche schreden, waarmede tegenwoordig de Algemeene Ontleedkunde tot de grootste volkomenheid komt, niet anders dan wenschelijk en voordeelig zijn kan, dat deze het laatste verschijnt, om zoo doende gelegenheid te hebben, alle nieuwe ontdekkingen en eigene waarnemingen te kunnen mededeelen. Daardoor zal veel worden aangevuld, hetgeen thans in de inleidingen tot iedere hoofdafdeeling ontbreken mogt. Zoo worden b.v., bij de uiteenzetting der beenwording (Osteogenie) en bij de verklaring van het maaksel der beenderen, wel de nieuwere opmerkingen van müller en andere beroemde Physiologen medegedeeld, maar de genoemde onderwerpen worden nog op geene volledige wijze behandeld,

[p. 199]

zoodat zelfs de namen van albinus en scarpa volstrekt niet genoemd worden. Over deze en andere bijzonderheden kan men echter eerst dán oordeelen, wanneer het geheele werk, op die wijze als zich de Schrijver voorstelt, voltooid zal zijn.

Wij willen thans met een enkel woord over de vertaling zelve spreken. De ongenoemde Vertaler (die, buiten allen twijfel, in een wezenlijk gebrek aan een goed Ontleedkundig Handboek in onze taal voorzien heeft, en dien wij daarom gaarne wenschten te kennen) heeft zich tot dusverre lofwaardig van zijne taak gekweten, en met de daad bewezen, daarvoor volkomen berekend te zijn. Wij hebben nergens duistere plaatsen of Germanismen aangetroffen. Mogen tijd en lust hem in staat stellen, spoedig de overige Afleveringen te doen volgen! Ook is het wenschelijk, dat er verder voor dezelfde naauwkeurigheid bij de correctie der proeven worde zorg gedragen.