Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1837

Parijzer industrie.

De Parijzenaars moeten heden ten dage, misschien meer dan immer, op hunne hoede zijn tegen eene menigte, gedurig schranderder uitgedachte vonden, welke door eene zekere klasse van lieden worden aangewend, om allerlei goed van bezitter te doen veranderen. Elken dag maken de nieuwspapieren de voorzigtigheid hunner lezers oplettend op de eene of andere nieuwe wijze, waarop deze, zoo het schijnt in middelen onuitputbare, industrie gedreven wordt. Eene van de laatste uitvindingen dezer soort is de snuifdoos-visscherij, die ligtelijk even winstgevend zou kunnen worden, als groote of kleine of ook parel-visscherijen immer geweest zijn.

Kort geleden is het geheim dier visscherij door de Policie ontdekt geworden. Twee heeren zaten niet verre van elkander in den Circus der Champs Elysées. Een hunner trok van tijd tot tijd eene kostbare snuifdoos uit den zak, welke hij dan met zekeren zwier tusschen de vingers liet spelen. Niet lang duurde het, of er knoopte zich tusschen de twee geburen een gesprek aan, en van tijd tot tijd oordeelde de man met de doos den ander' een snuifje te moeten aanbieden, hetwelk deze met al de bevalligheid eens kunstvaardigen snuivers aannam. De doos keert telkens in den zak van den eigenaar terug. Eindelijk echter gevoelt deze, in dien zak, eene verdachte beweging. Snel ziet hij om, betast zich; de doos is er, en hij bemerkt niets, dat hem verontrusten kan. Zijn buurman schijnt geheel en al in de bewondering eener schoone danseres verzonken. Eenige oogenblikken daarna voelt hij weder eenige beweging, tast naar de plaats, en bevindt nu tot zijn' schrik, dat zijne doos verdwenen is.

[p. 636]

Zijn nevenman zat zoo stil en bedaard, zoo geheel met het schouwspel bezig, dat de bestolene niet waagde hem te verdenken. Evenwel, aan de andere zijde had hij tot eenigen buurman een' der pilaren. Derhalve, na een oogenblik bedenkens, neemt hij zijn besluit, grijpt den bewusten persoon bij den kraag en roept de Policie.

Een man der municipale wacht neemt beiden in arrest, voert hen naar het policiebureau, en hier vindt men werkelijk de vermiste doos, in gezelschap van nog twee andere, in de zakken van den verdachten.

Doch, behalve deze drie doozen, vond men nog iets anders, te weten onderscheidene zijden draden, aan welker einden looden kogeltjes vastgehecht waren. Deze dienden den Industrieridder tot vischsnoeren. Zoo dikwerf namelijk iemand hem een snuifje bood, en dit gebeurt onder Franschen, vooral onder eenigzins bejaarden, bijna elk oogenblik, liet hij, bij het nemen der prise, onbemerkt een kogeltje in de doos glijden; deze werd toegeklapt, ging, met den vischhoek in den buik, in den zak des eigenaars, en van daar weldra over in dien des visschers. Alle drie bij den gevangen' gevondene doozen hadden den hoek nog in.

Eene andere soort van Parijzer Industrie bestaat in het laarzenstelen, op deze wijze: Een welgekleed Heer bestelt, in zeker hôtel garni, een uur na elkander, twee laarzenmakers, kiest van elk een paar uit, maar geeft ook aan elk één der laarzen terug, onder voorwendsel van met likdorens aan éénen voet gekweld te zijn, (natuurlijk een aan den linker en een aan den regter voet!) met verzoek die laars op de leest te slaan: 't spreekt van zelf, dat bij de terugkomst der bedrogenen, de sinjeur verdwenen is.