Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1837

Verschijnsel, waargenomen op de Nilghuerris.

De verdunning der lucht is zeer merkbaar op de Nilghuerris of blaauwe bergen van Counbetour, en het geluid der stem is op een' aanmerkelijken afstand hoorbaar. Reeds had Kapitein parry in zijne ontdekkingsreize in de poolgewesten, ten jare 1819 door hem ondernomen, opgemerkt, dat men, te midden der gestrengste koude, het verwijderde geluid veel duidelijker hoorde, dan gewoonlijk. De inboorlingen des lands spreken dikwijls tot elkander van den top van den eenen berg tot den anderen, en zonder eenige moeite, vooral des avonds en des morgens, wanneer de lucht kalm is; zij verheffen de stem niet, gelijk de vreemdelingen, die zich op een' verren afstand trachten te doen hooren, maar spreken elke syllabe zoo duidelijk uit, alsof zij digt bij elkander waren. Wanneer men hen onder elkander ziet spreken, denkt men aan die plaatsen uit den Bijbel, waar jonathan tot de inwoners van Sichem van den top van den berg Gerizim, waar david tot het krijgsvolk van saul en abner van

[p. 328]

eene op een' zeer verren afstand van het leger verwijderde hoogte spreekt. Indien men, te midden van den digten dampkring in Engeland, of zelfs van de zuiverder lucht der velden van Indostan, zich niet kan verbeelden, dat men op zulk een' grooten afstand de woorden kan onderscheiden; de waarnemingen, welke men op de Nilghuerris kan doen, strekken daarom niet minder tot bevestiging van hetgeen wij in de H.S. lezen. Het is tevens, als een teeken van de buitengewone verdunning der lucht op die bergen, der opmerking waardig, dat de hemelligchamen een' veel schitterender glans verspreiden, dan wanneer men dezelve van de vlakte aanschouwt. Alle vreemdelingen hebben het erkend, en wij kunnen, ten overvloede, bij voorbeeld, verzekeren, dat de Planeet Venus evenveel lichts verspreidt in haren (omtrek), als de Maan.