Kleine bijdrage tot de geschiedenis der boekdrukkunst in ons vaderland.
In het jaar 1715 werd het Gebed onzes Heeren in 150 talen en tongvallen te Amsterdam bij w. en d. goeree gedrukt, in welk werk de meeste Oostersche talen derzelver eigene karakters vertoonen. Toen Paus pius VII ten jare 1804 zich te Parijs bevond, om napoleon te kroonen, bewees de beroemde Boekdrukker didot Z. Heil. eene gepaste hulde, door het aanbod van een' soortgelijken druk van het Onze Vader. Hij schoot in dit werk echter veel te kort bij zijne bovengenoemde Hollandsche Confraters, daar hij niet in staat was, de Oostersche talen in zoo vele karakters te drukken, als deze gebruikt hadden. Men vergelijke de Amsterdamsche en Parijsche uitgaven met elkander, en men zal in verzoeking komen, de jaarteekening om te keeren. Intusschen werd van den typographischen rijkdom, door didot ten toon gespreid, te Parijs veel - Fransche wind gemaakt. Wij hebben thans in ons land, helaas! geen' didot, veel-
Auteursrechtvrij