Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1837

Kerkelijke Redevoeringen bij gelegenheid van de laatste bediening van het H. Avondmaal, benevens de aanspraken voor de tafel, en Afscheidsrede bij het ne-

[p. 412]

derleggen van het beroep^(*) als gewoon Leeraar; opgedragen aan de Doopsgezinde Gemeente te Harlingen, door F. Hoekstra, rustend Predikant aldaar. Te Harlingen, bij M. van der Plaats. 1837. In gr. 8vo. 61 Bl. f :-60.
Bevestigingsleerrede, uitgesproken op den 30sten Oct. 1836, door H.W. de Wilde, Predikant te Doetinchem. Te Doesburg, bij Kets en Lambrechts. 1837. In gr. 8vo. 42 Bl. f :-40.
Aanleiding tot godsdienstige Overdenkingen op iederen dag des jaars, door T. van Spall, onder medewerking van eenige Godsdienstvrienden. Maart - Junij 1837. Te 's Gravenhage, bij A. Kloots. 1837. In gr. 8vo. 168 Bl. f 1-40.

1. Zoowel de Avondmaalsrede, over 1 Petr. II:21, als het afscheid over Pred. XII:13, zijn ons aangename bewijzen voor de verlichte kennis, den ijver en de bekwaamheid van, nu wijlen, den Eerw. hoekstra. Wij verblijden ons over deze woorden van den eerbiedwaardigen Grijsaard, een schoon geheel uitmakende met 's Mans vóór eenigen tijd in ons Mengelwerk geplaatste Gedachtenisrede na vijftigjarige Evangeliedienst. Dat de Harlinger Gemeente en allen, die deze, wij mogen wel zeggen nalatenschap, lezen, de lessen van den waardigen Prediker even getrouw opvolgen, als ze gegeven werden!

2. Naar aanleiding van Matth. XVI:18^b bevestigde de Eerw. de wilde zijnen Ambtgenoot Ds. h.m.g. koolhaas. Hij omschrijft zijnen tekst aldus: ‘En de magt des doods, wiens heerschappij zich uitstrekt tot al wat leeft, zal dezelve niet overweldigen. De bitterste en talrijkste vijanden, al trokken zij ook allen tegen haar te velde, zullen haar niet overwinnen.

(*) Liever betrekking, ambt, of iets derg. Rec.

[p. 413]

Zij zal alle stormen wederstaan, en, gelijk eene rots in zee, hare kruin steeds fier verheffen. - Mijne belijders en vereerders kunnen niet uitgeroeid worden: - zij zullen blijven zoolang er menschen hier beneden wonen en werken zullen - tot aan de slooping der wereld.’

(Teregt, in zooverre alzoo van πύλαι ἅδου de beteekenis verworpen wordt, nog al te vaak aan dezelve gehecht, van het rijk der duisternis, der onkunde en des bijgeloofs.) Het onderwerp dezer Leerrede is dus: de onwankelbaarheid der Christelijke Gemeente, als bemoedigend, verpligtend en leerzaam voor Leeraars en Gemeente. Goed; maar, daar het eerste punt eigenlijk betoog der waarheid van de stelling, in het onderwerp vervat, uitmaakt, hadde de naamgeving van dat punt (sit venia verbo!) anders behooren te zijn. De toon is hartelijk; de geest goed. Wij mogen deze Leerrede met ruimte aanprijzen; te meer, daar met den aankoop een liefdadig doel bereikt wordt. Als er de Intreê-rede bij was, ware het gedenkstuk voor de Gemeente van Doetinchem nog vollediger geweest. De Eerw. de wilde geniete met den Bevestigde zegen op hunnen Evangeliearbeid!

3. Van het dagschrift des Eerw. van spall herhalen wij aankondiging en aanprijzing. Dat de maandelijksche afleveringen maar tijdig komen!