Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1837

[p. 138]

De Belegering van Steenwijk, door de Spanjaarden, in 1580. Door L.N. Schuurman. Dichtstuk. (Uitgesproken in het Departement Zwolle der Maatschappij: Tot Nut van 't Algemeen.) Te Zwolle, bij J.J. Tijl. In gr. 8vo. 22 Bl. f :-30.

Het bovenstaande onderwerp is eene ongepaste noch onbelangrijke dichtstof; en hoewel niet zoo rijk in tooneelen, als wel andere gebeurtenissen van dien aard en uit dien tijd, geeft het nogtans voor eene goede dichterlijke voorstelling genoegzame ruimte. Of nu de Heer schuurman even gelukkig in zijne behandeling als in zijne keus geweest zij, is eene andere vraag, die wij niet bevestigend mogen beantwoorden. Er zijn wel enkele goede plaatsen in, b.v. de beschrijving van het bombardement, bl. 14, 15, of de vergelijking van de helden bij een' eik in den storm, bl. 17, of de uitdrukking der algemeene vreugde, na de opheffing van het beleg, bl. 20, 21; maar zelfs deze hebben niet veel oorspronkelijkheid, en zijn niet vrij van zwakke, ondichterlijke en pleonastische spreekwijzen. Daarentegen zijn er vele plaatsen, waar alles er zoo dor en prozaïsch uitziet, dat men het waarlijk ook buiten de grenzen der Poëzij geen schoonheden van stijl noemen zou; b.v. bl. 7: ‘Men werkt aan schans en wal, van waar men 't nietig stadje op 't felst beschieten zal;’ of bl. 10: ‘Veel goeds wordt ingesteld, wat tot behoud der vest maar eenigzins kan strekken, wat haar voor hongersnood of tegen brand kan dekken; - Wat of de krijgstucht eischt, hoe 't buskruid wordt gespaard, en hoe de burgerij voor overlast bewaard;’ of bl. 16: ‘van daar die dwaling ook, die, door der Spaanschen list, hun bijna doodlijk werd, waar niet op eens de mist ten hemel opgetogen, zoodat men 's vijands bende, in stee van vriendenhulp, nog vroeg genoeg herkende;’ of bl. 19: ‘Zij keeren weer met brooden en rijken voorraad nog. Geweken zijn uw’ (hun?) ‘nooden.’ - Met taal en woordschikking mogt het hier en daar ook wel zuiverder zijn; b.v. bl. 6, ‘de trotsch verneêren,’ 1. den trots; bl. 9: ‘Komt, mannen, die zoo vaak weerstonden,’ voor weêrstondt; ‘Geen zege kon nog ooit bij haar 't in waarde halen;’ hoe hard! en er gaat niets vooraf, waarop haar

[p. 139]

ziet; bl. 10 zal mede Hopliên, voor Medehopliên, ligt eene drukfout zijn; maar ‘spant ijlings men den raad,’ voor ‘spant men ijlings den raad,’ is eene verkeerde en harde woordschikking, zoo als men ze hier meer vindt, ook ten koste van de voetmaat; ‘een beeld treffen,’ voor aantreffen, bl. 17, en zij (aanvoeg. wijze enkelv.) voor zijn (aantoon, wijze meerv.) zal wel niet goed te keuren zijn; even min als bl. 19: ‘Wien zich op Hem verlaat, wil hij zich Vader toonen,’ voor hem of dengenen, die enz. - Maar genoeg, om te doen zien, dat de Heer schuurman, zoo het hem niet geheel aan aanleg ontbreekt, nog veel oefening noodig zal hebben, om het in de Dichtkunst tot eene meerdere hoogte te brengen. - Hoe hij zeggen kan, behalve door ‘het aanzoek van eenigen zijner vrienden, tot de uitgave bewogen’ te zijn, door ‘de bedenking, dat de Geschiedenis van Overijssel zoo weinig bekend is,’ zien wij niet in; want het onderwerp, dat hij gekozen heeft, is in de Vaderlandsche Geschiedenis toch niet van de onbekendste; en hoe hij hopen kan, dat ‘deze kleine bijdrage misschien strekken kan ter opwekking van den lust tot onderzoek en beoefening der geschiedenis van dat schoone gewest,’ is ons duister; daar dit, naar ons inzien, alleen het geval kon zijn, wanneer hij eenige minbekende en belangrijke geschiedof oudheidkundige bijzonderheid van Overijssei had te voorschijn gebragt, waardoor anderen tot dergelijke nasporingen wierden opgewekt.