Paroles d'un Croyant.
Sommige Geleerden zijn van meening, dat de beruchte Paroles d'un Croyant de vrucht zijn van een verbijsterd hoofd. Men leze het geschrift van den Abt de la mennais: des progrès de la Révolution et de la Guerre contre l'Eglise; Bruxelles, 1829; en men zal zich overtuigd gevoelen, dat die beruchte woorden van eenen geloovigen geenszins uit een verbijsterd, maar uit een ultra-katholijk of Jezuitsch hoofd voortgekomen en tegen het Protestantendom en de Protestantsche Vorsten gerigt zijn. Deze zijn het bedoelde zevental, welks rampzalige ondergang voorspeld wordt. Rome's kerkleer moet wederom zegevieren en het Protestantismus vallen: dan eerst zullen de volken de ware vrijheid genieten, en de Vorsten, onder de opperhoofdigheid des Pausen, gerust op hunne troonen zitten. Dit is de uitdrukkelijke leer van het laatste en de heimelijke strekking van het eerstgenoemde geschrift. Die het laatste stuk niet gelezen heeft, begrijpt het eerste niet. Hij kent, door den schijn misleid, de algemeene rustverstoorders van Frankrijk en de ware vijanden van louis philippe niet. Achter het masker van vrijheidszin schuilt het Vorstenmoordend Jezuitisme, dat in deze dagen het hoofd, waar het durft, opsteekt, b.v. in Beijeren, maar elders heimelijk rondsluipt, onrust stookt, vleit en op prooi loert. Mogten alle Vorsten tegen hetzelve op hunne hoede zijn! Het gevaar wordt dreigend; want de heiligschendige boosheid zal zich niet met één slagtoffer voldaan houden: zij rust niet, voordat zij alles in hare magt heeft. Nog eens: men leze het bovengenoemde geschrift en oordeele!
Auteursrechtvrij