Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1836

[p. 348]

De vlinder en de bloem.

(Naar het Fransch van victor hugo.)

Een vlinder streek op 't eenzaam bloempje neder,

En lept haar geur

Uit d'open kelk met lust; hij mint haar teeder

Om vorm en kleur.

Zij mint hem evenzeer. Twee schoone kind'ren

Van vrouw Natuur,

Elkaâr gelijk; want bloemen zijn, als vlind'ren,

Van korten duur.

Hij fladdert weg. Nu roept de pronk der hoven:

Ach! vliedt gij heen?

Hoezeer verschilt ons lot: gij stijgt naar boven,

Ik blijf beneên!

Gij wiegt en speelt, gij dartelt om mij henen,

En drinkt mijn' geur;

Ik wilde u dien zoo gaarne blijven leenen,

Als 'k eenzaam treur.

Doch neen! ge ontwijkt me, en aast op keur van bloemen,

En zonder tal;

Daar 'k tot mijn eigen schaduw mij zie doemen,

In 't somb're dal.

Gij klieft de lucht, en drijft op ligte wieken

Door 't hemelblaauw;

Daarom vindt gij mij steeds bij 't ochtendkrieken

In tranendauw.

Helaas! kan niets uw' zwervenslust beperken,

Verhoor mijn beê:

Word bloem als ik, of schenk mij vlerken,

En 'k klapwiek meê!

Schiedam.
K.N.M.

Meng. No. IV. bl. 187. reg. 11.	leze men: het toilet.
- - - bl. 195. reg. 14.	- - onweêrstaanbare.
- No. V. bl. 226. Noot	- - Na het zetten van het voorlaatste stukje, enz.
- No. VI. bl. 255. reg. 18.	- - 1580.
- - - bl. 272. reg. 9 v.o.	- - Wetenschappen.
- - - bl. 299. eerste Noot	- - hoe dezelve ook vernietigd worden.
Boekbesch. No. IV. bl. 183. reg. 19.	- - weêrzin.
- No. V. bl. 197. reg. 25.	- - jejunum.
- No. VI. bl. 251. laatste reg.	- - over welken.