Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1836

Iets over de hedendaagsche Fransche drama's.

(Uit het Fransch.)

In het tijdperk van vooruitgaande beweging, waarin wij thans leven, vraagt men, in stede van: Heeft het kind zijnen eersten tand gekregen? - Heeft het zijn eerste Drama gemaakt? De nog teedere leeftijd, waarop onze jonge Letterkundigen in die loopbaan treden, verpligt ons, tweederlei soort van Tooneelpoëzij aan te nemen; de eerste voor mannen van rijpe jaren, dat is te zeggen voor Letterkundigen boven de zeven jaren; de andere voor hen, die dezen ouderdom nog niet hebben bereikt.

Eerste soort: Men neme in aanmerking, dat, wanneer men een slechts klein getal personen ten tooneele voert, men daardoor zich verpligt, karakters te schilderen en vol te houden, gevoelens en aandoeningen te ontwikkelen; maar dit is een vermoeijend, arbeid vorderend en afgesleten genre, dat het genie binnen palen sluit, aan welke het ons niet meer past ons te onderwerpen. Het minste getal Acteurs, welke men in het beperktste Drama kan bezigen, is 48. - Gij moet uwe personaadjen juist het tegengestelde doen verrigten van hetgene gemeenlijk wordt verrigt, en hen in geene andere dan onmogelijke omstandigheden plaatsen. Elke moeder haat en vergiftigt hare kinderen; elke broeder doorsteekt zijnen broeder en verkracht zijne zuster; elke zoon is een bastaard, elke vrouw eene overspeelster, elke priester een brandstichter, moordenaar en bloedschender, elke Groothertog een meineedige, verdrukker en lafaard, elke Prins heeft een aantal fleschjes vergif te zijner beschikking; al hetwelk eene groote verscheidenheid in het Drama te weeg brengt.

Tweede soort: De jonge Dramaturgist zij bedacht, zich niet op de zijpaden der vinding te begeven, maar volge het voorschrift der Fransche Keukenmeid: ‘Om hazepeper te maken, neme men een' haas.’ Om een Drama te maken, neem verscheidene Drama's, als Henri III, Lucrèce Borgia, Hernani enz.; maak een aftreksel van zeker getal toonee-

[p. 341]

len (een man, die de hand eener schoone vrouw, door die met een' ijzeren handschoen te drukken, als vermorzelt; eene processie van doodkisten; eene liefdesverklaring van eene moeder aan haren zoon; een duël; eene vergiftiging); meng, zeef, herzeef en disch het warm op, en, zoo uw Drama niet wordt toegejuicht, zeg dan vrijelijk: ‘Ik ben voor geen Dramabakker in de wieg gelegd.’

P.S. Draag vooral zorg, uwen held nimmer door de deur te laten binnentreden: 't zijn de vensters, die thans daartoe bij uitsluiting bestemd zijn. Een modern Drama-held draagt zijne ladder met zich, even als gij uw' rotting: hoed, beurs en ladder zijn zijne onafscheidelijke medgezellen.