Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1836

Redevoering, ter godsdienstige inwijding van het tweede Eeuwfeest der Utrechtsche Hoogeschool, gehouden door Hermannus Bouman. Te Utrecht, bij J.G. van Terveen en Zoon. 1836. In gr. 8vo. 39 Bl. f :-50.

Eene voor het oogmerk zeer gepaste, in netten stijl gestelde, voortreffelijke Redevoering, waarin ‘de Spreker kortelijk herinnert, hoe onveranderlijke trouwe, hoe aanhoudende weldadigheid de Heer aan de stichting onzer vaderen bewezen heeft,’ en dit vooral doet opmerken in de oprigting, bewaring en uitbreiding van Utrechts Hoogeschool, en verder in eenige ‘bijzondere omstandigheden, als steeds aan haar heil dienstbaar gemaakt, en uitnemende zegeningen, als haar ten allen tijde geschonken werden;’ waarna dezelve met eene ernstige en minzame toespraak tot betamelijke feestviering besloten, en door een hartelijk en ootmoedig Gebed gevolgd wordt. - Eenige historische aanteekeningen, ter toelichting van sommige gezegden in de Redevoering, zijn hier gepast achtergevoegd. - Liever, dan eene breedere dorre schets van dit stuk te geven, wil Referent deszelfs lezing aanprijzen, die het

[p. 686]

ook na de feestviering allezins verdient; en hiertoe schrijft hij het volgende uit de inleiding over: ‘Wel, wel hebt gij gedaan, van alom ter viering van dezen hoogtijd zamenkomende! Die belangstelling toch en die eere verdient dezelve grootelijks. Geene zegepraal doet ons jubelen, die de menschheid weenen deed, den grond met bloed en tranen drenkte. Eene zegepraal veeleer, waarover zelfs uw teêrgevoelig hart, beminnelijke Maagden en Vrouwen! met onvermengd genot, zich verblijden mag; de overwinning, die onze Hoogeschool uwe vaders en zonen, uwe broederen en vrienden behalen deed over ziekten van ligchaam en ziel, over onkunde en bijgeloof, over onregt en wansmaak. O! geloofd zij Hij, wiens gunst ons zulk een heerlijk gedenkfeest vieren doet, dat de menschheid vereert, maar veel meer nog der Goddelijke hulp eene nederige gedenkzuil poogt te stichten!’