het oordeel was niet meer vrij; de vervreemde gemoederen verwijderden zich meer en meer, en daar hun noch ondervinding noch standvastigheid op het pad der deugd ter zijde stond, verloor het zich op bijwegen, van welke het altijd moeijelijk, dikwijls onmogelijk is, terug te keeren.’ De verstandige oom des jeugdigen echtgenoots, die deze uitkomst voorspeld had, was van oordeel, dat ‘hetgeen overmaat van wereldsche goederen en onbeperkte vrijheid bedorven hadden, alleen door bittere ervaring, ongeluk, ontbering en afhankelijkheid weder goedgemaakt kon worden;’ - zulks werd beproefd, door eene tijdelijke scheiding der echtelingen, door hen beide, in eene ondergeschikte betrekking, aan werkzaamheid te gewennen, en hun het huiselijk geluk van anderen van nabij te doen kennen. De proef viel boven verwachting goed uit, en na een verrassend wederzien worden zij regt gelukkig. Het Verhaal is belangwekkend, onderhoudend afgewisseld, doormengd met leerzame en menschkundige opmerkingen en wenken, en, indien al niet uit de pen van den geachten zedekundigen Schrijver f. jacobs gevloeid, dan toch in zijne manier bewerkt.
De Violist van Genua heeft geene schadelijke strekking, maar bevat toch weinig leerzaams. Wie zich gaarne met het verhaal van Napolitaansche zamenzweringen, wraaknemingen en sluipmoorden bezig houdt, moge er genoegen in vinden.
De Vertaling laat zich goed lezen. In een oorspronkelijk werk zou men mogelijk geen blond lokkenhoofd, geene palen der welstaanlijkheid, geene Dames, die opgebroken (voor uiteengegaan) waren, en dergelijke, vinden. Rec. stemt toe, dat dit, althans in een boek van dezen aard, kleinigheden zijn; maar de bastaardwoorden en verkeerde woordschikkingen sluipen, dus doende, onze taal in, en zijn er soms moeijelijk weder uit te krijgen. Daarom, avis aux Traducteurs.
Auteursrechtvrij