Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1835

Bladvullingen.

Salomo's wijsheid.

De wijsheid van dien Vorst, voorwaar,
Blijkt allen duidelijk en klaar,
Daar hij met zevenhonderd vrouwen
Ordentelijk wist huis te houên.
Hoe menig wijs en deftig man,
Die ééne niet regeren kan!

[p. 564]

Het viooltje.

Eenvoudig van gewaad, en stal, en kleur, en lof,

En vrij van eerzucht, schuil ik onder 't groen der weiden;
Maar, mogt ik op uw borst, o schoone! mij vermeiden,

Het nedrigst bloempje werd het fierste van den hof.

Recensie.

De al te gestrenge komt gemeenlijk van een' vijand,

En de al te zachte van een' vriend, geloof mij vrij;

Alleen de onzijdige loopt aan geen' laffen leiband,

Maar kent zich zuiver, zoo van haat als vleijerij.

Goedkoope kleeding.

Wat kost aan Pronker wel zijn kleeding in het jaar? -

Geen speld! Vraag 't aan zijn' snijder maar.

Gemakkelijke deugd.

Goed wonen, goed eten, goed drinken, goed geld;
De deugd des bezitters dient naauwlijks vermeld.

Diepe rouw.

De rijke V. liet aan zijne erven

Slechts luttel na, toen hij ontsliep.

Zij zijn ontroostbaar. Treurt, bij 't sterven

Des ooms, dáárom ook neef zoo diep?

Koster en Bilderdijk.^(*)

Toen 't feest van Koster - neen! der Drukkunst - werd gevierd,
Hoe heeft toen Bilderdijk's getrouwe schaar getierd!
‘Men pleegde Afgoderij, waarom Gods volk moest huilen.....’
Thans - veilt men Bilderdijk's onsterfelijke muilen!

(*) In Julij II. werd te Haarlem, op eene openbere verkooping, ouder de rubriek van Rariteiten (!), geveild een nommer, in den Catalogus aldus omschreven: ‘No. 82. Een paar Schoenen, zijnde de laatste, welke door den onsterfelijken bilderdijk gedragen zijn.’ (Eigenlijk een paar halfsletene sloffen of kamermuilen van zwart laken, met koordjes of bandjes op den voet)