Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1835

Welmeenende wenk.

Spaar, mijn vriend! spaar toch uw jeugdig leven;

Manlijk u de rijmerzucht ontzegd:

Vruchtloos is uw lievlingsdroom, uw streven,

Dat een hen het gouden ei u legt.

Honderd-één der lyrische poëten

Zijn, min één, steeds met sortuin in strijd;

Onbeloond en onbekroond, versmeten

Zij met verzenmaken al hunn' tijd.

Een paar Godenzonen slechts gaan strijken

Met den krans, die aller oog verblindt;

Wil een dichter nevens hen nog prijken,

Hij moet Koning zijn of boer, mijn vrind!