Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1835

Engelenwacht.

Moêgespeeld en moêgesprongen,

Slaapt mijn lieve jongen zacht;

't Is alsof er Eng'len zongen,

Vriendlijk wenschend: goeden nacht!

Neêrgedaald uit 's hemels bogen,

Streken zij langs 't wichtje neêr,

Ongezien door de ouderoogen,

't Sussend, kussend keer op keer.

Slaap, mijn jongen! Gij moogt slapen;

Ouden kunnen dikwerf 't niet.

Schijnvreugd doet des daags hen gapen,

's Nachts hen waken van verdriet.

Slaap, mijn jongen! en de morgen

Wekke u weêr tot nieuwe vreugd!

Onschuld spaart u angst en zorgen;

Onschuld, de Engel van de jeugd.

[p. 159]

 

God, bewaak hem! Hoor mijn bede!

 

'k Bid om goud noch goed noch eer.

 

Schenk hem vroomheid, zielevrede;

 

Dwazen bidden slechts om meer.

 

Dat, als onspoedsslagen treffen,

 

Deugd en godsvrucht hem verkwikk'!

 

Doe hem vrolijk 't oog verheffen,

 

Juichend in zijn' jongsten snik!

 

 

 

Een Vader.

 

L. 1835.