Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1835

Trekken uit de Geschiedenis en uit het Maatschappelijke Leven. Te 's Gravenhage, bij A. Kloots. 1835. In gr. 8vo. 281 Bl. f 2-80.

Zonderling springen de hedendaagsche Schrijvers of hunne Uitgevers met de titels der boeken om! Dikwerf hebben dezelve weinig of geene betrekking tot den inhoud van het werk. Wij meenden, dat het tegendeel plaats moest hebben. Hoe het zij, wij ontvangen onder het opgegeven uithangbord een drietal Verhalen, uit het Hoogduitsch vertaald, waarvan het eerste de rampen van twee weduwen schetst, die eindelijk, door een' zamenloop van vrij onwaarschijnlijke, maar toch niet onmogelijke omstandigheden, tot rust en geluk geraken. Wij vinden het verhaal gerekt, en merkelijk minder van waarde dan het volgende, dat gepaster de twee Zusters had mogen heeten, en ons bijzonder bevallen heeft; terwijl het derde, getiteld het dubbele Huwelijk, weder minder belangwekkend is. Alle intusschen laten zich in een uur van

[p. 492]

uitspanning lezen, en strekken tot aanprijzing van deugd en godsdienstzin. - Bij dit drietal heeft de Vertaler twee andere stukken van oorspronkelijken inhoud gevoegd, die uit de portefeuille zijner jeugd ontleend schijnen, en als zoodanig tot eigene oefening eene waarde kunnen gehad hebben, die wij er voor het publiek vruchteloos in zochten. Thirza en Feiicitas is eene soort van dramatische omschrijving van de gevoelens en gedragingen der bekende weduwen met hare zonen, de eersten als martelaars om het Joodsche, de anderen als zoodanigen om het Christelijke geloof ter dood gepijnigd. Eene karaktermatige beschouwing (zoo het heet) van de hoofdpersonen uit den tachtigjarigen oorlog schetst een dertigtal personen, zonder op rang of tijdsorde te letten, en beoordeelt, zoo het oordeelen heeten mag, eenige deelen van hunne inborst, onder genommerde hoedanigheden; maar hoe?... Wij slaan toevallig het karakter van Prins Frederik Hendrik op, en vinden onder n^o. 7: Reinheid van zeden. ‘Een karaktertrek..... waarvan inzonderheid zijne kuische huwelijksliefde getuigde; eene liefde, welke door allen, die het Paleis in het Haagsche Bosch, en aldaar de Oranjezaal bezigtigen, met aandoening erkend wordt. Dit Paleis toch werd door Frederik Hendrik voor zijne echtgenoote Amalia van Solms gebouwd, en door deze voor den doorluchtigen gemaal met de voortreffelijkste meesterstukken verrijkt.’ - Dat jonge lieden zulke opstellen vervaardigen, kunnen wij toegeven; maar dat ze gedrukt worden, is toch wat al te erg.