Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1835

Friezne Blomme-krânze, fuwn in gear-frisle trog R. Windsma, Schoalle-maester to Wolsum. To Snits, by F. Holtkamp. In 12mo. 40 Bl. f :-20.

Het jaartal der uitgave wordt niet aangeduid op het titelblad; doch het voorberigt aan de Lânz-ljue is, blijkens de onderteekening, in Wintermaand 1833 geschreven. Meester windsma verzekert, dat men in het aangeboden bloemkransje geene distels of brandnetels zal vinden, waaraan zich iemand zeer zou kunnen doen. Zonder gevaar van kwetsing kunnen de liefhebbers hetzelve dus gerust in handen nemen. De Blomme-krânze, moge dezelve al geene hooge dichterlijke waarde hebben, bevalt ons om gemelde reden beter, dan het vroegere Blom-koerke. De onderwerpen zijn: Salomons eerste Rjuecht, It folmecke Gebet, Goads trouw bejouwt uwz nea, It Keap-feardy-schip, naar jan luiken, Goe rie oan in Catechisant, De wiere Tjercke, naar vondel, Oppe Aef-byldinge fen abraham schim van der Loeff enz., Treast yn Goad, Schienheyt, naar vondel, De Hân-

[p. 451]

wyzer, De Râttel-wacht, Del-jaen yn Goads wolle. Dichterlijke omschrijvingen en uitbreidingen van het volmaakte Gebed willen in het algemeen ons niet bevallen; windsma heeft echter vrij gelukkig mogen slagen. De stukjes zijn meestal vloeijend, en eenigen bevatten zeer goede gedachten. Onder de besten rekenen wij: Gods trouw begeeft ons niet, Troost in God, Berusten. in Gods wil. Aardig is De Nachtwacht. De Handwijzer behoort tot die soort van bloemen, welke, naar ons oordeel, in het kransje niet passen. Voorts meenen wij, dat het woord schienheyt, in den zin van schoonheid, niet gebruikelijk is in de spreektaal der Friezen, ofschoon het in verzen wel eens meer voorkome. Men zegt gewoonlijk mooi; schien of schjien, zoo als de eigenlijke uitspraak is, beteekent rein, zindelijk.