mede het verlies van kinderen betreuren, levendige belangstelling wekken. Minder gepast voor zoodanig onderwerp is, althans naar ons gevoel, de gekozen tekst, daar wij reden meenen te hebben, om te twijfelen, of David, uit hoofde van alles, wat voorafging, bij den dood van zijn kind wel zoo geheel in die stemming des gemoeds zich bevond, als hier ondersteld wordt. Wij zeggen dit echter niet, om aanmerkingen te maken op de preek, die wij met deelneming lazen.
Nog vóór het einde deszelfden jaars drong andermaal eene treurige omstandigheid den Weleerw. ter weeme, om weder eene stof te behandelen, welke betrekking heeft op eigen huiselijk leed. Een veelbelovend zoontje van omtrent 8 jaren werd, na eene hevige ziekte van slechts drie dagen, op den 6 November 1834, aan de bedroefde ouders ontnomen. God steune en sterke lien onder deze zware beproeving! Wij hopen, dat de uitgave der beide Leerredenen aan het doel moge beantwoorden, en, onder den zegen van boven, eenig nut stichten, vooral bij hen, wier levenspad insgelijks door het donkere loopt.