Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1834


De Schijndoode. Door Michiel Adriaan. Te Amsterdam, bij J.C. van Kesteren. In gr. 8vo. 348 Bl. f 3-60. Rec. kan dezen Roman in het algemeen aanprijzen. Hij houdt denzelven voor een der beste werken van den Schrijver. Gewoonlijk loopt alles op trouwen uit, en dan heeft men het einde des boeks. Dit is hier geenszins het geval. De gedragingen en lotgevallen der gehuwden worden verder ook beschreven, en wel op zoodanige wijze, dat het tot nuttige leering en waarschuwing kan strekken. Men ziet de gevaren van het volgen der mode en der zoogenaamde groote wereld. De dwaze zucht, om het uitheemsche na te bootsen en de taal met eene menigte van Fransche woorden of zegswijzen te doorspekken, wordt gegispt en als bespottelijk ten toon gesteld, maar aan den anderen kant tevens het onbetamelijke van kwaadsprekendheid en het gevaarlijke van onbezonnen handel in effecten aangewezen. Deze verdichte Geschiedenis behoort tot onzen leeftijd, en
[pagina 707]
wekt, als zoodanig, te meer belangstelling. Het stuk is vaderlandsch. Gebreken en verkeerdheden worden niet bewimpeld of vergoelijkt. Om echter alles wèl te verstaan, moet de lezer geen vreemdeling in het Fransch zijn. Rec. prijst dus plan, alsmede doel en strekking. Het geheel zou nog beter bevallen, zoo michiel adriaan minder werk maakte van gezochte aardigheden en dezen of genen persoon niet eene al te platte taal in den mond legde. De vinding is zeer goed; maar de bewerking laat hier en daar wel iets te wenschen over.